Na jednom od Kukovih ostrva koralnog porijekla nema ubistava niti krađa. Mještani, koji su skoro svi potomci Engleza Vilijama Marstersa, ne koriste novac, već praktikuju robnu razmjenu. Gorivo i namirnice koje se ne mogu naći na ostrvu dopremaju se brodovima dva puta godišnje. Putovanje „na kraj svijeta“ nije moguće avionom niti helikopterom, već samo brodom s Tahitija, i traje devet dana. Izolovanu zajednicu čine 62 stanovnika.
Život na Palmerstonu je prilično jednostavan. Ostrvljani preko nedjelje pecaju ribu, jedinu sirovinu koja se izvozi, a vikendom se okupljaju u crkvi i kupaju. Struju i internet imaju samo po nekoliko sati dnevno, a ostrvo raspolaže sa dva zajednička toaleta. Umjesto tekuće vode, koristi se kišnica.
Zbog malog broja stanovnika, mještani Palmerstona sklapaju brakove sa svojim bliskim rođacima.- Sestra i ja imamo šestoro djece, a jedno je zaostalo u razvoju - kaže Bil Marsters.
Na ostrvu je između 1950. i 1970. godine živjelo 300 ljudi, ali su mnogi otišli u potrazi za partnerom ili obrazovanjem.
- Na Palmerstonu nema tuča i ništa ne može da pođe po zlu. Naučili smo da dijelimo sve što imamo. Recimo, ako mi ponestane pirinča, zamoliću komšiju da mi pozajmi malo i on će to rado učiniti - kaže gradonačelnik Bob Marsters.
Međutim, veliki izazov predstavljaju oluje, kao i činjenica da brodovi sa zalihama mogu da zakasne. Jednom su brod čekali 18 mjeseci. Kako na ostrvu nema zubara, najstarija mještanka Mama Aka (92) morala je da otputuje u Rarotongu, prijestonicu Kukovih ostrva, odakle je uspjela da se vrati tek kroz šest meseci.
Parčence kopna u nepreglednom okeanu prvi je naselio Englez Vilijam Marsters sa ženom i njenim dvijema rođakama, prije 150 godina. Tamo ga je, kao čuvara, poslao tadašnji vlasnik ostrva, britanski trgovac Džon Brender. Nakon Brenderove smrti, kraljica Viktorija je dodijelila Palmerston Vilijamu Marstersu, koji je kasnije dobio 23 djece sa suprugom i njenim rođakama. Od 62 trenutna stanovnika ostrva, dvije učiteljice i jedna medicinska sestra nisu direktni potomci Marstersa.
Novinar BBC- ja Tomas Martinsen jedan je od rijetkih koji su posjetili Palmerston. Upitavši mještanina šta bi se dogodilo kada bi neko ukrao kokosov orah, dobio je odgovor:- Napunio bih kolica kokosovim orasima i odnio ih kod njega. Krađa bi značila da mu je hrana potrebna, ali je previše ponosan da bi je tražio.
Foto: blic.rs
