Ljetnje računanje vremena počinje 30. marta tačno u 2 sata iza ponoći tako što se, pomijeranjem za jedan sat unapred, vrijeme u 2 sata računa kao 3 sata.
Pomjeranje kazaljki u zapadnoj Evropi uvedeno je početkom 1970-ih godina, sa obrazloženjem da se time "produžava" dan, omogućuje ušteda u potrošnji električne energije, povećava produktivnost, poboljšava prilagođavanje ljudi i radni dan čini efikasnijim.
Evropske zemlje koriste ljetnje vrijeme, a datum pomjeranja kazaljki različit je od države do države. Na sjevernoj hemisferi ljetnje vrijeme počinje posljednje nedjelje u martu ili prve nedjelje u aprilu. Pomjeranje vremena se u većini slučajeva obavlja u noći između subote i nedjelje da ne bi izazvalo veće probleme za radno stanovništvo.
Prelazak na ljetnje i zimsko vrijeme prvi put je zabilježeno 1916. godine u zemljama na sjeveru Evrope, a do sada je uvedeno u oko 70 država, uglavnom na sjevernoj hemisferi.
Od 2002. godine zemlje EU, kao i ostale države u Evropi, odredile su da početak ljetnjeg vremena bude posljednje nedjelje u martu, a završetak poslednje sedmice u oktobru. Na južnoj hemisferi početak i kraj letnjeg vremena je obrnut u odnosu na sjevernu.
