Kako prenosi "Sportski žurnal", u četvrtak se zdravstveno stanje legendarnog fudbalera, koje je i inače bilo vrlo krhko - naglo pogoršlalo, pa su doktori ugradili dva stenta na njegovom srcu.
Ukoliko stentovi koji su ugrađeni Šekularcu budu od pomoći, on neće moći da se bavi značajnijim fizičkim aktivnostima od tri do šest mjeseci, a sigurno je da zbog terapije koja se mora uzimati za razrjeđivanje krvi - ni jedna druga intervencija, čak ni vađenje zuba, neće dolaziti u obzir dok ne prpođe pomenuti period.
Dragoslav Šekularac je rođen 8. novembra 1937. godine u Štipu, tada Kraljevini Jugoslaviji. Bio je jedan od najpopularnijih fudbalera i legenda jugoslovenskog i svjetskog fudbala, druga Zvezdina zvijezda. Veliki majstor fudbala i gotovo nenadmašni dribler, zbog koga su hiljade gledalaca hrlile na stadione.
Poslije blistave igračke karijere, Šekularac je u fudbalu ostao kao trener. Počeo je sa mlađim uzrastima u Crvenoj zvezdi, potom vodio nižerazredni Mladenovac, a zatim je radio u Australiji i Gvatemali. Kao šef stručnog štaba, sa Crvenom zvezdom je osvojio „duplu krunu" (1990), s timom koji je bio preteča onog, koji će godinu dana kasnije postati prvak Evrope i svijeta. Šekularac je bio trener i Kluba Amerike (Meksiko), korejskog Busana, Obilića (1998-2000), i naposletku, 2006. godine, vodio je Srpske bijele orlove iz Toronta.
U crveno-bijelom dresu je kao igrač bio 11 godina (1955/1966). Za Crvenu zvezdu je odigrao 375 utakmica i postigao 119 golova (pet puta bio prvak Jugoslavije i jednom pobjednik nacionalnog kupa). Kratko je bio internacionalac u njemačkom Karlsrueu, a zatim pola godine prvotimac OFK Beograda. Od 1969. godine je ponovo u inostranstvu, otisnuvši se u daleku Kolumbiju, gdje je igrao za Santa Fe, Milionaris i Ameriku iz Kalija, i nakratko u FK Pariz. Igračku karijeru je završio u Sjevernoj Americi, igrajući u Kanadi za srpske „Bijele orlove" i mali fudbal za Dalas (SAD).
Šekularac je ostavio veoma dubok trag i u reprezentaciji Jugoslavije, za koju je nastupao 41. put i dao šest golova. Na Olimpijskim igrama u Melburnu 1956, sa Jugoslavijom je osvojio srebrnu medalju. Dva puta je bio učesnik svjetskih prvenstava, 1958. u Švedskoj i 1962. u Čileu, gdje je bio u životnoj formi i izabran je u idelni tim šampionata. Šekularac je bio najzaslužniji što je Jugoslavija bila četvrta na svijetu, mada je on kasnije izjavio da je "trebalo da igra veliko finale s tada nepobjedivim Brazilom".
