- Naravno, ima „mudraca" koji ne razlikuju obilježavanje od proslavljanja, pa tvrde da ćemo slaviti poraze, pogibije i gubitak države. Mi ćemo podsjećati na te događaje na naučno utemeljen i civilizovan način, uvjereni da je najvažnija funkcija istorijskog podsjećanja da afirmiše vrijednosti do kojih jedno društvo drži. Upravo zato,naša država treba da obilježi jedan veliki događaj u kome je učestvovala, Što je mnogo bolje nego da neka druga država to učini umjesto nje -kaže Andrijašević. Sagovornik Pobjede, koji predaje Istoriju Crne Gore u Novom vijeku i Istoriju Balkana u Novom vijeku i koji je do sada objavio desetak knjiga I više od 200 naučnih radova, kaže da je Crnoj Gori 1918. godine učinjena velika nepravda.
Govoreći o tome da smo i danas svjedoci da se iznose neki kritički sudovi o ulozi Crne Gore u Prvom svjetskom ratu, u kojima se optužuje za nečasno držanje Andrijašević kaže:
- Poznate su mi te optužbe, koje su se javile još dok je rat trajao. Tada su o ulozi i držanju Crne Gore podmetali i insinuirali zvaničnici i propagandisti srpske vlade, želeći da moralno i politički diskredituju Crnu Goru i njenu dinastiju pred evropskim saveznicima. Srpska vlada je radila na stvaranju jednistvene države na čijem će čelu biti dinastija Karađorđević, i za ostvarivanje takve namjere postojao je samo jedan problem - Crna Gora. Naravno, Crna Gora je bila „problem" sa međunarodnopravnim legitimitetom. Zato je trebalo diskreditovati djelovanje crnogorske vlade i kralja Nikole. Tačnije, trebalo je pribaviti opravdanje za ono što je izvedeno 1918. godine. Svrgavanje dinastije Petrović-Njegoš trebalo je da izgleda kao pravedna kazna za nacionalnu izdaju koju su počinili. Slične optužbe izriču se i danas, samo što se takvim optužbama umjesto političkog, daje značenje naučnog stava. Naravno, opet se podvaljuje na isti način. Evo najnovijeg primjera. Baš ovih dana jedan srpski istoričar, profesor Univerziteta i akademik SANU, tvrdi da je kralj Nikola svim silama sabotirao djejstva crnogorske vojske, te da je „likovao kada je gledao te jadne i nesrećne Srbijance... kako prelaze i povlače se preko Crne Gore." (NIN, 26. 06. 2014) Da je kralj likovao, svjedoči, navodno, italijanski poslanik na Cetinju. To je, naravno, potpuna neistina. Kao dokaz da ovaj istoričar govori neistinu, navodim rečenicu o istom događaju iz njegove knjige „Italija i Crna Gora 19144925" (1998), u kojoj kaže da je kralj Nikola „bio zapanjen i razočaran onim što je video" (str. 172). Dakle, daleko od bilo kakvog likovanja nad „jadnim i nesrećnim Srbijancima". Eto, tako se plasira „naučna istina" o Crnoj Gori u Prvom svjetskom ratu. Vjerujte da u njegovim tumačenjima ima više insinuacija o Crnoj Gori nego o Austro-Ugarskoj, što je vrlo interesantno.
