Pobjeda saznaje da je Lekić navodno već uveliko počeo pripreme i ovih dana imao brojne kontakte i dogovore sa dijelom razočaranih i nezadovoljnih članova DF, ali i nekim istaknutim funkcionerima drugih opozicionih partija koji su spremni da mu se pridruže. Izvor blizak formalnom lideru DF kaže da se Lekić na taj korak odlučio nakon poraza na majskim lokalnim izborima u Podgorici gdje je bio nosilac liste DF. Miodraga Ćakija Lekića je, kaže sagovornik Pobjede, naljutilo što je nakon podgoričkih izbora bio potpuno skrajnut i što mu je i ovoga puta dodijeljena sporedna uloga u pregovorima oko podrške manjinskoj nestranačkoj upravi, koje je gurao lider SDP-a Ranko Krivokapić.
Nakon propalih pregovora krenula je priča o transformaciji Demokratskog fronta, a kao „najbolje rješenje" Lekić i Goran Danilović, član predsjedništva DF-a, su ponudili da ovaj politički savez dobije funkcionalniju strukturu, odnosno da ide ka centralizaciji. Naravno, na tron DF koji bi bio jedinstvena partija trebao bi da zasjedne niko drugi do Miodrag Lekić, Sadašnji lideri Nove i PzP-a bili bi potisnuti u drugi plan, a njihovu ulogu preuzeli bi neki drugi funkcioneri ovih partija. Međutim, dok nije imao ambicije da bude stvarni lider DF-a, Lekić je imao bezrezervnu podršku lidera partija članica saveza, ali ovaj pokušaj da svoju popularnost i uticaj prati i odgovarajuća moć donošenja odluka ih je veoma naljutila. Predsjednici Nove i PzP Andrija Mandić i Nebojša Medojević, iako su im usta bila puna priče o „potrebi transformacije DF", nijesu željeli da svoj partije „utope" u neku novu stranku i da svoje partije prepuste nekom drugom, pa ni Ćakiju Lekiću, na čijoj popularnosti su opstajali zadnjih godina pa je plan propao.
Lekić je, kaže sagovornik Pobjede, odmah pristupio realizaciji ,,plana B“ – formiranju sopstvene partije. On računa na dio nezadovoljnih u Novoj srpskoj demokratiji koje predvodi Goran Danilović, inače potpredsjednik ove stranke i potpredsjednik DF. Danilović je otvoreno, na skupovima najužeg rukovodstva DF, ušao u sukob sa ,,šefom“ svoje partije Andrijom Mandićem, podržavajući koncept Miodraga Lekića da bi Front trebalo da ide ka centralizaciji. Mandić je, međutim, bio protiv centralizacije, već se založio za nešto što je nazivao efikasnom koordinacijom i da se DF usmjeri na objedinjavanje opozicije.
Lekić računa da će se njegovoj novoj partiji pridružiti i pristalice političke grupacije Milana Kneževića i Predraga Bulatovića, bivših visokih funkcionera Socijalističke narodne partije, koji su zbog njega i napustili SNP, odnosno bili isklučeni jer je propao njihov pokušaj da tu partiju priključe DF.
Sagovornik Pobjede kaže I da će u Lekićevu partiju ući i struja u Pozitivnoj Crnoj Gori Dritana Abazovića. Prema nejgovim riječima, Abazovićeva struja ima rezervni plan ukoliko ne uspije da preuzme kontrolu nad partijom. U tom slučaju nova partija, čiji bi lider bio Miodrag Lekić, bila bi idealna za njihov opstanak u politici. Lekić i Abazović već su se o svemu detaljno dogovorili, tvrdi sagovornik Pobjede. Čeka se samo ishod unutarpartijske borbe u Pozitivnoj.
Formalni lider DF Miodrag Ćaki Lekić je uveliko zainteresovan i za ishod Kongresa Socijalističke narodne partije. Naime, ukoliko Aleksa Bečić ne uspije da postane predsjednik SNP-a sa svojim pristalicama odlazi kod Lekića i uključuje se u njegovu partiju. Lekić i Bečić su već razgovarali o mogućim kombinacijama. Ukoliko Bečić postane lider SNP-a, savez sa Lekićevom partijom je više nego izvjestan.
Sve u svemu, Miodrag Lekić u formiranje nove partije nije krenuo ,,grlom u jagode“. Želi da konačno postane stvarni lider. Nije ga briga kako će zbog te njegove ambicije proći one partije koje je do sada iskorištavao kao puku glasačku mašinu i koje su ga izvukle iz političke anonimnosti. Kako će tu njegovu ambiciju preživjeti Pokret za promjene i Nova srpska demokratija ostaje da se vidi, ali sigurno je da Demokratski front kada Lekićeva partija bude nastala više neće ni formalno postojati.
Pobjeda
