U toj zemlji ima i oko 17.800 sekundarnih beskućnika, koji su smješteni u nehigijenskim naseljima i objektima nastanjenim iz nužde, pokazuje publikacija „Beskućnici“ profesorke beogradskog Filozofskog fakulteta, Mirjane Bobić.
Po njenim riječima, studija je nastala s ciljem da skrene pažnju javnosti na fenomen beskućništva i podstakne društvene aktere, kao što su mediji, nevladine organizacije i donosioce odluka, na zajedničko djelovanje u postizanju održivog rješenja.
- Pokušala sam da iza popisnih podataka dođem do marginalizovanog pojedinca i načina na koji je moguće izvršiti njegovu integraciju u društvo. Ljudi koji pripadaju kategoriji beskućnika osjećaju se odbačenim, stigmatizovanim i kriminalizovanim od većine, što ih dodatno isključuje iz zajednice - rekla je Bobićeva.
Kako je ukazala, primarni beskućnici žive i po deset godina na ulici.
- Pojam beskućnika obuhvata one koji nemaju adekvatan krov nad glavom, izvore prihoda, kao i korisnike prihvatilišta, svratišta i sigurnih kuća - istakla je Bobićeva.
Publikacija pokazuje da je najveći broj beskućnika registrovan u Beogradu i iznosi nešto više od 7.100 lica. Prednjače gradske opštine Novi Beograd (1.575), Palilula (1.025) i Čukarica (755). Među beskućnicima, broj muškaraca i žena je skoro podjednak. Najmanje beskućnika registrovano u Vojvodini. U Novom Sadu ih ima 623, a u Nišu 775.
Prosječna starost beskućnika je 38 godina, prosječna starost žena koje pripadaju ovoj kategoriji stanovništva je 39,5 godina, a muškaraca 36,7 godina.
Foto: novosti.rs
