Prema njegovim riječima, dok se zahvaljivao Vojislavu Koštunici za finansijsku podršku nekadašnjoj Srpskoj narodnoj stranci, Mandić je zaboravio da saopšti da je na predsjedničkim izborima, i pored toga, 2000. godine podržao i glasao Slobodana Miloševića, upravo protiv Vojislava Koštunice, i u replici sa Novicom Stanićem na Glavnom odboru SNS (Mojkovac, 2. septembar 2000) saopštio da podržava Miloševića jer će ,,pregaziti Koštunicu kao plitak potok''. Naravno, zaboravio je da saopšti i da je ugasio SNS.
-Uvažavajući da se DSS-u i Draganu Jočiću zahvalio za donošenje Zakona o državljanstvu Srbije za sve Srbe van Srbije, Mandić treba konačno da kaže šta je uradio sa svojim obavezama koje je preuzeo tom prilikom - da svaki od 200.000 Srba iz Crne Gore dobije srpsko, odnosno dvojno državljanstvo.
Ima tu još neodumica - Mandić, u dogovoru sa parlamentarnom većinom, tj. DPS-om i SDP-om, ima predsjednika Odbora za evropske integracije Crne Gore, dok je prvi princip Koštunice i Rašković-Ivić borba protiv ulaska u EU upravo zbog Kosova za koje je Mandić sa preskocima ,,štrajkovao''.
A o tome, da li je Mandić izdao srpske interese ili nije svjedoče:
- Skupštinsko glasanje, zajedno sa PzP, SDP i DPS, za crnogorski jezik kojim mu je data supremacija u odnosu na srpski u obrazovnom sistemu, iako srpskim govori više građana CG. Činjenica da nakon ,,štrajka'' glađu nikada nije pomenuo Kosovo i Metohiju, niti je Mila Đukanovića kritikovao zbog ambasade u Prištini. Mandićevo lično obećanje Aleksandri Bonuri u Ambasadi SAD u Podgorici da jeste i da će biti za ulazak CG u NATO, što je procurelo sa brojnim tajnama WikiLeaksa, a što nikada nije demantovao, niti je smio to da uradi
Glasanje funkcionera Mandićeve stranke za Ranka Krivokapića u Kolašinu, i tone u predstavničkom tijelu, nego direktno, odnosno neposredno na izborima. Ova bruka je ravna, recimo, tome da, hipotetički, Koštuničina, odnosno stranka gospođe Rašković-Ivić glasa za Čedu Jovanovića u Srbiji. Predlog njegovog zamjenika Gorana Danilovića da se ugasi i NSD i formira jedinstvena stranka sa PzP-om i Forumom 2010.
Dakle, Andrija Mandić je ponizio sve što srpsko i što je mogao prodati, tako da i ništa više nije ostalo za trgovinu, u Podgorici ili Beogradu. To što će uskoro vjerovatno ići i na Kongres stranke Čede Jovanovića ne mijenja suštinu stvari. Prekasno je krenuo u novi zaokret, zaključio je Dedeić.
