Internet je u velikoj mejri promijenio način na koji komuniciramo. Budući da se govor tijela i ton kojim govorimo ne prenose u tekstualne poruke, razvijeni su alternativni načini za prenošenje nijansiranih značenja. Najistaknutija promjena u onlajn komunikaciji je dodavanje „hijeroglifa novog doba“ – emotikona i emodžija. Ova dva pojma često se poistovjećuju, iako su im značenja, kao i etimologija potpuno različiti.
Emodžiji i emotikoni nijesu isto
Većina nas se davno susrela sa emotikonima, još na prvim tastaturama računara, a posebno mobilnih telefona kada je razmjena SMS-ova bila jedini način dopisivanja i kada je sve trebalo da stane u 160 karaktera. Prvi emotikoni zvanično su počeli da se koriste 1982. i to nakon što je jedna šala na Karnegi Melon univerzitetu pogrešno shvaćena, nakon čega je profesor Skot Famlan odlučio da se objave ubuduće razlikuju tako što će na kraju imati znak :-) čijim se tvorcem smatra.
Emotikoni su, dakle, znaci interpunkcije, slova i brojevi koji se koriste za stvaranje slikovnih ikona koje uglavnom prikazuju emocije ili osjećanja, zbog čega je od riječi „emotion“ i „icon“ stvorena ova složenica za „emocionalnu ikonu“.
Riječ emodži je takođe složenica, ali iz japanskog jezika. Sastavljena je od riječi „e“ – slika i „moji“ – lik, lice. Emodžiji su piktogrami lica, predmeta i simbola. Izrazi lica u početku su bili žuti crtani krugovi – likovi sa različitim izrazima, a kasnije su poprimili i druge oblike i počeli da predstavljaju baš sve – ljudske uloge, zanimanja i situacije, biljke i životinje, građevine, vozila, hranu, simbole, zastave i još mnogo toga.
Emodžije je 1997. godine izumio, a 1999. stilizovao Šigetaka Kurita, koji je radio kod japanskog proizvođača mobilnih telefona, a bili su namijenjeni japanskoj bazi korisnika. Prvi emodžiji bili su vrlo jednostavni i bili su veličine 12 piksela sa 12 piksela, a inspiracija za njihovo kreiranje bila je manga umjetnost.
Popularizacija emodžija dogodila se nakon što je kompanija Apple, kako bi privukla kupce sa japanskog tržišta, već u prvi iPhone 2007. godine dodala emodži tastaturu. Danas su emodžiji dostupni u gotovo svim aplikacijama za razmjenu poruka, a iako različite aplikacije imaju različite stilove, emodžiji mogu da se prenose na više platformi, zahvaljujući Unicodeu.
Zašto baš 17. jul?
Na ideju da prvi obilježi Svjetski dan emodžija došao je Džeremi Burdž, osnivač Emodžipedije – emojipedia.org. Ova digitalna zbirka sadrži više od 25 miliona emodžija i na njoj se oni ažuriraju, prate se njihove promjene i informiše se o najnovijim emodži dodacima.
New York Times je izvijestio da je Burdž ovo kreirao 17. jula „na osnovu načina na koji su kalendarski emodžiji prikazani na iPhone uređajima“. Za prvi Svjetski dan emodžjia, Burdž je za The Independent rekao da „nijesu uspostavljeni nikakvi formalni planovi“ osim izbora datuma. Washington Post je 2018. predložio čitaocima da ovaj dan koriste za „komunikaciju samo sa emojijima“.
NBC je izvijestio da je taj dan 17. jula 2015. godine bio najpopularnija stavka Twittera.
Google je 2016. promijenio izgled Unicode znaka U + 1F4C5 📅 emodžija za kalendar da bi se 17. jul prikazao na servisima koje nude Android, Gmail, Hangouts i Chrome OS. Od 2020. godine, većina glavnih platformi je prešla na prikazivanje 17. jula na ovom emodžiju, kako bi se izbjegla zabuna.
Kompanija Apple prilikom svakog novog ažuriranja mobilnog operativnog sistema iOS unosi nove emodžije. Posljednjih godina poseban akcenat je na ravnopravnosti - rodnoj i rasnoj, zbog čega se dodatno ažuriraju oznake ljudskih likova, parova i porodice. Emodžiji sa ove ilustracije dodati su u sistem ove godine kada je kompanija lansirala ažuriranje iOS 14.5, a nakon Applea prihvaju ih i drugi proizvođači.
