Stadion u Ljutice Bogdana već dugo se popularno zove „Marakana“, međutim, inicijativa da on ponese Mitićevo ime traje već neko vrijeme, ali su tek nedavno preduzeti prvi ozbiljniji koraci.
Mitić je rođen 19. novembra 1922. godine u Dolu, kod Bele Palanke, a preminuo je 29. marta 2008. godine. Karijeru je počeo u omladinskom timu BSK-a u predratnom Beogradu, a kapiten Zvezde bio je od njenog osnivanja, 4. marta 1945. godine. Crveno-bijeli dres nosio je 14 sezona, odigrao je ukupno 572 utakmice i postigao 262 gola.
Kao kapiten i istinski vođa tima, Mitić je sa Zvezdom osvojio pet titula prvaka Jugoslavije – 1951, 1953, 1956, 1957. i 1959. godine, a Kup Jugoslavije četiri puta – 1948, 1949, 1950. i 1958. godine. Poslije punih 13 godina aktivnog igranja, od Zvezdinog dresa oprostio se 29. novembra 1958. u meču finala Kupa sa mostarskim Veležom, u trijumfu sa 4:0 u Beogradu.
Za reprezentaciju Jugoslavije tokom 11 godina je nastupio 59 puta, upisavši se u strijelce 32 puta. Učestvovao je dva puta na Olimpijskim igrama, 1948. godine u Londonu i 1952. u Helsinkiju, i oba puta osvojio je srebrnu medalju. Bio je kapiten i član nezaboravnog tima iz Finske, koji je svih šest utakmica odigrao u nepromijenjenom sastavu: Beara, Stanković, Crnković, Čajkovski, Horvat, Boškov, Ognjanov, Mitić, Vukas, Bobek, Zebec.
Od dresa reprezentacije oprostio se 29. septembra 1957, protiv Rumunije (1:1) u Bukureštu. Mitić je od 1960. do 1966. godine bio na čelu stručnog štaba Crvene zvezde. Krajem 1966. postao je član Komisije Fudbalskog saveza Jugoslavije za sastav reprezentacije, a od 23. aprila 1967. do 18. novembra 1970. bio je selektor.
(B92)
