,,Holokaust nije prestao. Između dva talasa smo, a i holokaust se ne odnosi samo na Jevreje. Sama netolerancija postepeno prima agresivni srazmjer, ta agresivnost prelazi u progon, pa i ubistva, to je ustvari definicija onoga što se desilo 30-ih i 40-ih, sa razlikom da je tada uništavanje jednog naroda bilo planirano milimetarskom preciznošću.’’
Antisemitizam, ističe Alfandari i dalje postoji i Jevreji su još na meti:
,, Sad smo malo zamijenili teze, pa kritikom Izraela poistovjećujemo sve Jevreje. Paralelno sa antisemitizmom se razvija mržnja prema drugim narodima, uglavnom prema manjinama, a kontinent koji je najviše doprinijeo holokaustu se nije ni najmanje promijenio.’’
Upitan gdje je napravljen propust pa sada opet imamo nalet neonacizma i antijevrejstva odgovara:
,,Njemci su imali tzv. denacifikaciju, ali veoma selektivno su birani ljudi. Ono što je trebalo da se promijeni u Njemačkoj je ostalo. Današnja Njemačka pokušava da dokaže da su multietnička sredina. Slušao sam gospođu Merkel i oni se zaklinju da to neće više nikada da se desi, ali ne možemo jednu manjinu da podržavamo, a drugu da mrzimo, već ili sve ili nikoga.’’
Prvi čovjek Jevrejske zajednice nikada nije posjetio Aušvic. Objašnjava i zašto:
,, Smatram suviše bolesnim naplaćivanje ulaznica i prikazivanje nečega čega bi svijet trebalo da se stidi. Postoje drugi načini obilježavanja. Ja sam svojevremeno rekao da taj Aušvic treba da se uruši, to bi bilo simbolično. Ja ne mogu tamo da uđem, da vidim taj krematorijum. Ja bih dobio neku brošuricu u kojoj bi mi sve bilo objašnjeno… Meni je tu cijela familija uništena, ja tamo ne mogu da uđem.’’
Oko 400 Jevreja stanovnici su naše države, a njihovim položajem u Crnoj Gori Alfandari je više nego zadovoljan:
,,Crna Gora se u svim jevrejskim organizacijama bilježi kao oaza, kao mjesto gdje, ne samo Jevreji, već svi drugi žive dobro. Danas je Crna Gora u svim tim organizacijama država za uzor.’’
U našoj državi je nekada boravilo više od 2 hiljade Jevreja, sa kojima smo kako priča Alfandari dosta slični, a najviše po tvrdoglavosti, podjeli na bratstva i plemena, kao i po tome što dajemo veći značaj prezimenu nego imenu.
