Tri metra zvuči veoma dramatično, ali za zemljotres ove magnitude, tako nešto je tipično, objašnjava seizmološkinja Morin Long.
Ona kaže da je magnituda zemljotersa proporcionalna sa pomjeranjem ploča.
U slučaju Katmandua, tektonska ploča ispod grada skliznula je južno tri metra preko druge ploče oslobađajući seizmički udarni talas sa snagom većom od one koju proizvede 20 termonuklearnih bombi.
Osim ogromne štete na infrastrukturi, ne možete vidjeti druge znakove ovog tektonskog pomjeranja (osim kada linija presijeca površinu što nije slučaj u Katmanduu). Takođe je nejasno da li je pomjeranje dovoljno da bi zahtijevalo prepravljanje u preciznim mapama. Ali, to ne znači da je beznačajno.
Long objašnjava da se moraju uporediti promjene koje se dešavaju tokom zemljotresa sa slabijim tektonskim pomjeranjem koje se dešava u periodima mirovanja tla. Na primjer, zemljotres jačine 8.8 Rihterove skale koji je pomjerio Maule u Čileu takođe za tri metra 2010. godine pružio je mnogo više geonaučnicima da izučavaju kako se kontinentalne i okeanske tektonske ploče pomjeraju.
U nekom pogledu, ovi pokreti utiču na sve nas. Analiza GPS podataka iz 2013. godine o najvećim zemljotresima u 21. vijeku otkrila je da pomjeranja mogu da se dese daleko od mjesta gdje je došlo do pucanja tla. Zemljotres na Sumatri 2004. jačine 9.1 Rihterove skale koji je pokrenuo smrtonosni cunami u Indijskom okeanu, doveo je do pomjeranja u Africi, Arabiji, istočnom dijelu Azije i u Americi.
Geolog Kris Roan je sve objasnio u svom blogu 2013:
- Ako ostavite GPS fiksiran za neku lokaciju nekoliko dana, mjeseci i godina, to je dovoljno da izmjeri i milimetarska pomjeranja što nam pomaže da pratimo čak i pomjeranje ploča preko zemljine površine. Ali, 26. decembra 2004. došlo je do bržeg pomjeranja. U osnovi, izuzev zapadne Evrope i artičkog kruga, skoro cijela povrpšina planete pomjerena je za najmanje milimetar ili dva zbog tog zemljotresa - napisao je Roan.
Izvor i foto: blic.rs
