To da je jedan srbijanski sud donio odluku kojom rehabilitira vođu zločinačke vojne organizacije četnika koji su počinili ogromne zločine tokom Drugog svjetskog rata može da izgleda čisto srpska stvar piše akademik Muhamed Filipović. Međutim, ipak nije baš tako.
U tekstu koji prenosi avaz.ba, Filipović razdvaja što je u rehabilitaciji četničkog komandanta Draže Mihailovića “srpska stvar” a što baš i nije.
Četnički pokret je nastao kao srpski pokret koji se početkom 20. stoljeća istakao upadima na tadašnji teritorij Osmanskog carstva ubijajući muslimane, paleći im imovinu i vršeći druga zla, u okviru tzv. oslobodilačkog antiosmanskog nastojanja Kraljevine Srbije i u tom smislu je to bila čisto srpska organizacija.
Šta kriju
Ta organizacija je u vrijeme Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca i kasnije Jugoslavije nastavljala da djeluje kao represivna snaga srpskog nacionalnog pokreta i vršila je represiju nad svim protivnicima velikosrpske politike tog doba. Kao dijete sam posmatrao njihove defilee kroz Banju Luku i uzvike „Srbuj bez komentara“, pitajući se šta li im to znači.
U tom smislu četništvo je bilo čisto srpska stvar, ali nama dosta nerazumljiva, jer su Srbi forsirali jugoslovenstvo, ali istovremeno i veoma agresivno srpstvo. I to je bilo čisto srpska stvar. Ono što nije bilo srpska stvar su zločini koje je četništvo počinilo ne samo prije balkanskih ratova i Prvog svjetskog rata, nego osobito tokom njemačke okupacije Kraljevine Jugoslavije i borbe naroda za oslobođenje.
U dva smisla četništvo koje je tada funkcioniralo nije bilo samo srpska stvar. Prvo, ono je započelo kao Kraljeva vojska u otadžbini i time je bilo u nekom smislu identično s pojmom i strukturom tada legitimne države Kraljevine Jugoslavije, služeći kao instrument jugoslovenske vlade u emigraciji.
Draža Mihailović je bio čak i ministar vojni te vlade, sve dok ga ona sama nije, kao kolaboracionistu, eliminirala iz vlade i odrekla se njegovog pokreta. Tu istinu danas oni koji Mihailovića rehabilitiraju kriju kao zmija noge. Dakle, nije samo Narodnooslobodilački pokret osuđivao Mihailovića i četništvo, nego je to učinio i tadašnji kralj Petar II i njegova vlada u Londonu.
Historijska istina
U tom smislu Mihailović i četnici nisu samo srpska stvar nego se tiču i svih ostalih ljudi i naroda koji su se borili za oslobođenje zemlje od okupatora. Druga stvar po kojoj se Mihailović i četnici tiču svih nas su užasni zločini koje su oni izvršili. Historijska je istina da su oni kolaborirali s okupatorom i njegovim tadašnjim lokalnim ustaškim vlastima. Istina je da su na cijelom teritoriju gdje su postojali počinili ogromne zločine nad stanovnicima i to kako nad borcima za slobodu koji su djelovali u okviru Narodnooslobodilačkog pokreta (Mihailović je organizirao četničke pučeve u partizanskim jedinica u kojima je pobijen cvijet naše omladine), a tako isto i nad civilnim stanovništvom, pogotovo muslimanke vjere.
Četničke formacije su pod komandom Draže Mihailovića pobile 68.000 civila (žena, djece, staraca) na teritoriju Sandžaka (Dolina rijeke Lim i Pešter), dolini rijeke Drine, u gornjoj Hercegovini i cijeloj dolini Neretve, te u srednjoj i zapadnoj Bosni.
Ti zločini su historijska istina, mrlja su na časti Srba i srpskog oružja i zaslužuju kažnjavanje i to, ako bi bilo morala, od samih Srba, a pogotovo je kaznu zaslužio inspirator, organizator i vođa tog zločinačkog pokreta Draža Mihailović.
Naravno, ono što se tiče Srba i ukoliko su četništvo i Draža Mihailović čisto srpska stvar, ostaje njima da o tome sude i presuđuju i ma kako da oni to urade, to ide njima na obraz. Mi možemo o tome reći samo da to razotkriva pritvornost istinoljubivosti i neiskrenost u srpskoj političkoj i pravnoj misli.
Ali kako su najveći i najteži zločini četnika i Mihailovića izvršeni na tlu Bosne i Hercegovine, na ovaj postupak srpskog pravosuđa Bošnjaci moraju odgovoriti obnovom suđenja četnicima i Mihailoviću zbog zločina koje su počinili na tlu naše zemlje i države i to suđenje će se održati na tlu naše zemlje.
Kako god Srbi sebi uzimaju pravo da rehabilitiraju jednog zločinca i njegovo djelo počinjeno nad nama, mi imamo pravo da obnovimo suđenje zbog činjenice da je presudom suda u Beogradu teško oštećena istina o zbivanjima na koje se odnosi njihova presuda, da ta presuda ignorira zločine počinjene u Bosni i Hercegovini i da dobijemo presudu koja će Dražu Mihailovića i njegov pokret staviti na ono mjesto gdje pripadaju, tj. u popis zločinačkih organizacija i organizatora.
Ono što nam u ovom slučaju može omesti postizanje prava mogla bi biti samo naša vlast koja je bez moralnog i političkog identiteta i osjećanja za pravo svog naroda, tj. da politikantstvo potisne istinu i pravdu.
