Kurak je bio instruktor obuke borbenog pucanja i pucanja iz pokreta u Jedinici za specijalne operacije i obavljao je posebne zadatke za DB. Dejan Slišković, pripadnik JSO, svjedočio je 10. oktobra 2011. u istrazi ubistva Slavka Ćuruvije, iznoseći nepoznate podatke o Kuraku. Kurak je dovođen u vezu sa ubistvom Vladana Petrovića, a Slišković je to potvrdio. Naveo je da je Kurak ubio Petrovića nakon tuče.
Kurak je bio i na listi sumnjivih za ubistvo Zorana Ristovića Priketa, pripadnika JSO, čije je tijelo pronađeno juna 2001. To je takođe potvrdio Slišković. Ispričao je i kako je Kurak na Brankovom mostu u Beogradu “poršeom”, koji je preuzeo od Stojana Župljanina, zgazio jednog čovjeka.
Slišković je ispričao da je Kurak podmetnuo požar u beogradskom hotelu “Metropol”, kada je smijenjen direktor iz JUL-a, a on dobio otkaz u prostorijama koje je zakupio.
Poznato je da je Milorad Ulemek Legija označio četvoricu optuženih za ubistvo Slavka Ćuruvije, a da su njegov iskaz potvrdili braća Miloš i Aleksandar Simović, osuđeni pripadnici zemunskog klana.
Međutim, na Kuraka kao ubicu ukazao je i Slišković. Ispričao je kako je Kurak nakon ubistva Ćuruvije uložio novac u restoran i u ofšor kompaniju na Kipru. Naveo je da na Kipru kod Kuraka u restoranu radila Aleksandra K.
Ona je bila i dobra prijateljica Kurakove žene Ane Vignjević, koja joj je ispričala šta joj je suprug saopštio: “Ne ubijam za džabe. Tih 300.000 (tadašnjih kiparskih funti) što sam donio, to je od ubistva Ćuruvije.”
Preko baznih stanica mobilne telefonije takođe je utvrđeno da su Kurak i Ratko Romić bili kod ulaza u Svetogorsku 35, gdje je Ćuruvija ubijen na Vaskrs 1999. godine. (Blic)
