Rijetko se, kako se dodaje, ko danas sjeća da je na insistiranje Pokreta za promjene ugrađena ustavne norma po kojoj su glasovi četiri petine građana potrebni za obnavljanje zajedničke države sa Srbijom, sve sa ciljem da se srpsko državno jedinstvo učini nemogućim.
„U međuvremenu je režimskim parama, uz podršku američke ambasade i asistenciju ,,građanske'' opozicije, ugašena Srpska narodna stranka, a Srpska pravoslavna crkva je naredna na udaru crnogorske etnokratije. Teme koje se javno forsiraju, prije svih borba protiv organizovanog kriminala i korpupcije, nameću pripadnike srpske nacionalne zajednice kao statiste u društvenom životu. Srbi nemaju upliv u legalnim ekonomskim, a još manje ilegalnim tokovima u crnogorskoj državi“, piše u saopštenju.
Proces ulaska u NATO koga forsiraju Đukanović, Krivokapić, Medojević i Darko Pajović takođe je eksplicitno usmjeren protiv interesa srpske zajednice.
„Baš kao i tumaranje na putu ka Evropskoj uniji koje u radnim tijelima Skupštine Crne Gore oličavaju bivši Srbi.
Crna Gora se, sve u svemu, pokazala tvorevinom koja diskriminiše narode i državom koja nema ekonomsku racionalnost. Zato su borba protiv NATO okupacije, regionalne integracije sa Srbijom i Republikom Srpskom i carinski, ekonomski i vojni savez sa Rusijom, jedina rešenja koja budućnost građana sa prostora Crne Gore čine održivom. Sve drugo predstavlja dodatno batrganje u živom pijesku u koji su nas gurnuli Đukanović i Medojević. Ili kako upozori Sula Radov: ,,Gospodare, što će brod u kamenicu?'', zaključuje se u saopštenju.