Vučinić smatra da osim političkih, ništa manje nijesu važni ni ekonomski razlozi ovakvog stava SPC, „koji uključuju visokoprofitabilne efekte od boravka turista u njihovim hotelima i pansionima na Primorju, prodaju zemljišta i eksploataciju Manastira Ostrog, koji im donosi desetine miliona prihoda godišnje od vjerskog turizma“.
- Dovoljno da njime finansiraju cijelu Srpsku crkvu i da im još preteče. Zahvaljujući toj činjenici, dok se naša država guši u dugovima, a na porugu javnosti, beogradski popovi poslovično u raskoraku sa svim hrišćanskim vrijednostima, svakodnevno bude demone prošlosti i raspiruju međuvjersku mržnju i antiislamsko raspoloženje, prizivajući sukobe i propast zemlje – upozorio je Vučinić.
Srpska crkva je poručila da će „svim legalnim i legitimnim sredstvima braniti svoja vjekovna prava od agresivnog pravnog nasilja koje se na ovakav način pokreće od strane Ministarstva za ljudska i manjinska prava“.
- Zakonom Srbije o crkvama i vjerskim zajednicama iz 2006. godine, članom 11, Srpskoj pravoslavnoj crkvi priznat je kontinuitet sa pravnim subjektivitetom stečenim na osnovu Načertanija o duhovnoj vlasti (Odluka Narodne skupštine Knjaževstva Srbskog od 21. maja 1836. godine) i Zakona o Srpskoj pravoslavnoj crkvi („Službene novine Kraljevine Jugoslavije“, broj 269/1929). Drugim stavom istoga člana definisano je da Srpska pravoslavna crkvaima izuzetnu istorijsku, državotvornu i civilizacijsku ulogu u oblikovanju, očuvanju i razvijanju identiteta srpskog naroda. E ovim stavom 11. člana, kojim se konstatuje da je Srpska crkva oblikovala srpski identitet, što je tačno, objašnjen je temeljni razlog njihovog protesta koji im je nacrtom crnogorskog zakona doveden u pitanje, ali koji nije i jedini – smatra Vučinić.
On ističe kako je nacrtom zakona, koji je za Srpsku crkvu sporan, stavljena van zakona i sankcionisana praksa da se usred Crne Gore, i formalno i neformalno, beskrupulozno preziru interesi Crnogorske crkve i države za račun Srbije i Beogradske patrijaršije.
- Nacrtom je predviđeno da se sva državna i narodna imovina, koja je kao takva egzistirala do 1918. godine, uključujući i posljednje decenije nezakonito upisanu crkvenu imovinu na Beogradsku patrijaršiju, uzakonjuje na državu Crnu Goru. Nacrtom crnogorskoga zakona nije predviđeno ni da se cetinjskoj filijali Beogradske patrijaršije uzakoni ekskluzivni status, kakav uživa u srpskom. Na temelju takvog statusa koji joj je dvije i po decenije bio neformalno priznat, ona je bila faktor s kojim je naša država dijelila suverenitet – naglasio je Vučinić i izrazio očekivanje da crnogorska administracija, prvi put, „neće kapitulirati pred beogradskim popovima“.
Srpska crkva je u saopštenju povodom nacrta zakona, pored ostalog, ocijenila kako se njim „atakuje na slobodu vjeroispovijesti i druga zajemčena ljudska prava, a posebno na unutrašnju autonomiju Crkve i vjerskih zajednica“. Oni su se požalili i na navodno diskriminatorski odnos Ministarstva za ljudska i manjinska prava u odnosu na SPC tokom izrade nacrta zakona.
Vučinić je podsjetio da je Srpska crkva, podržana od Srbije, kao eksponent njene politike u našoj zemlji, utvrdila status činioca s kojim država pregovara. - Decenijama je nasrtljivo zastupala interese lokalnih Srba, promičući velikosrpske i interese države Srbije. Očito da još nije posve izgubila živce, da bi jasno očitovala da je upravo sve te činjenice bole, nego je protest formalizovala, ističući neka opšta mjesta koja neupućene dovode u zabludu o karakteru protesta koji nedvojbeno očituje veliku nervozu u klerikalnim krugovima Beogradske patrijaršije – zaključio je sagovornik Pobjede.
