Piše: Ljubeta LABOVIĆ
Tako su osnovani odbori za zaštitu lika i djela ,,balkanskog kasapina“, koji je odgovarao pred Haškim tribunalom, na čijem je čelu bio profesor prava na Pravnom fakultetu u Beogradu Kosta Čavoški. Zatim Tim za odbranu Radovana Karadžića u Hagu, čiji je član takođe Čavoški, pa Komitet za odbranu Ratka Mladića u saradnji sa ruskim ,,kolegama“... Tako je najavljeno formiranje odbora za zaštitu vojvode Andrije Mandića i njegovog ,,ađutanta“ Slavena Radunovića, koji su u nekoliko navrata pozivali na nasilno rušenje ustavno-pravnog poretka Crne Gore. Formiranje odbora najavio je u medijima niko drugi do profesor na Filozofskom fakultetu u Beogradu Čedomir Antić, jedan od članova odbora, koji je već u fazi osnivanja. Uz Antića, kako je najavljeno, ovaj odbor će sačinjavati Miša Đurković, naučni savjetnik u Institutu za evropske studije, Đorđe Vukadinović iz Nove srpske političke misli, istoričar Aleksandar Raković, Petar Lađević, sociolog i bivši komesar za ljudska i manjinska prava u Vladi Srbije i književnik Vladimir Kecmanović.
Da podsjetimo: Više državno tužilaštvo u Podgorici podnijelo je Višem sudu u Podgorici optužni prijedlog protiv funkcionera Demokratskog fronta Slavena Radunovića i Andrije Mandića zbog krivičnog djela pozivanje na nasilnu promjenu ustavnog uređenja. Okrivljenima je stavljeno na teret da su 24. oktobra 2015. godine, u Podgorici, ispred zgrade Skup- štine Crne Gore, na javnom protestu, u namjeri ugrožavanja ustavnog uređenja Crne Gore, pozivali da se silom promijeni ustavno uređenje, svrgnu najviši državni organi i predstavnici tih organa, navedeno je u saopštenju Tužilaštva. Indikativno je da ovaj srpski odbor ima namjeru da se miješa ne samo u rad pravosudnih organa države Crne Gore, već i u pitanja vlasti, te ukupna politička, crkvena i ostala društvena pitanja crnogorske države.
Sama ideja za osnivanje jednog ovakvog odbora je po sebi nebulozna, a posebno dio koji govori o tobožnjoj ugroženosti srpskog naroda i njegovih ,,tekovina“ u Crnoj Gori. Vrhunac ovih Antićevih laži i ironije je da se govori o ugroženosti SPC koja je zapravo hiper privilegovana, odnosno uzurpatorska crkva koja drži pod svojom jurisdikcijom ne samo sve crnogorske sakralne objekte, crkve i manastire, već cjelokupnu imovinu i raspolaže enormnim bogatstvom koje je stekla na teritoriji države Crne Gore, blagonaklonošću i tolerancijom ovdašnje vlasti i manipulacijama srpskog sveštenstva u Crnoj Gori na čelu sa Amfilohijem Radovićem. Inicijatori ovog velikosrpskog odbora drsko zamjenjuju teze, jer zapravo Srpska pravoslavna crkva u Crnoj Gori je ta institucija koja ugrožava i negira sve što je crnogorsko i to traje već decenijama. SPC je glavni podstrekač onoga što su počinili i što i dalje kane da čine prosrpske stranke u Crnoj Gori na čelu s DF-om i perjanicom - vojvodom Mandićem, Radunovi- ćem i njihovim jurišnicima. Da stvari drugačije stoje nego što misli beogradski odbor u osnivanju, jasno govori i činjenica da nijedna država u Evropi nije toliko i na tako agresivan i otvoren način ugrožena kao Crna Gora od jedne manjine koju predvode SPC, četnički lideri i DF. Treba reći da je nominalno Udruženje književnika Crne Gore postalo srpsko, sa kompletnom materijalnom i ostalom infrastrukturom. Takođe, od strane srpskih intelektualaca i književnika uzurpirani su i neki tradicionalno crnogorski časopisi sa višedecenijskom tradicijom i reputacijom, kakvi su bili nekadašnja revija ,,Ovdje“ i posebno časopis ,,Stvaranje“.
Nekoliko najvažnijih kulturnih manifestacija su sa srpskim nacionalnim predznakom, srpski pisci i intelektualci ravnopravno participiraju u političkom životu, a posebno u kulturnim zbivanjima i donacijama ministarstava, naročito Ministarstva kulture za materijalnu podršku izdanjima knjiga srpskih pisaca i časopisima; važne nagrade dodjeljuju se autorima srpske privinijencije... No, ovdje bi trebalo uputiti pitanje Antiću i njegovim istomi- šljenicima: kakav je položaj crnogorske nacionalne manjine u Srbiji koja ne može na srbijanskim kioscima kupiti ni svoju štampu, a o ostalim kulturnim i političkim pravima i da ne govorimo? Sve što je rečeno u najavi za osnivanje ,,odbora za zaštitu Mandića i Radunovića“ u službi je velikosrpskih politizacija i tradicionalnih hegemonističkih pretenzija prema Crnoj Gori. Više je nego jasno da su najave formiranja beogradskog odbora za zaštitu rušitelja crnogorske države i izjave Čedomira Antića samo još jedna karika u lancu sistematskog nastavka borbe protiv Crne Gore. To je očajnički pokušaj - ali opasan - da se Crna Gora spriječi u potpunom zaokruživanju svog unutrašnjeg i međunarodnog državno-pravnog integriteta, ulaska u NATO i EU. Naravno, Crna Gora čvrsto korača svojim putem, osnivanje jednog ovakvog odbora za zaštitu sopstvenih agenata u Crnoj Gori završiće kao i dosadašnji ,,odbori“ koji su iz deklarativnih ,,patriotskih“, ali nadasve profiterskih razloga osnivani u Srbiji. Ali, tendencija osnivanja ovakvog odbora pokazuje da još u većinskim nacionalističkim krugovima u Srbiji promjena prema susjedima, a naročito prema Crnoj Gori, te da su anticrnogorske najave profesora i imperijalnog istoričara Čedomira Antića i dalje odraz stereotipne slike o Crnoj Gori, njenoj istorijskoj, nacionalnoj i kulturološkoj posebnosti. (Pobjeda)
