Odluka o učlanjenju u NATO je finalizacija procesa koji traje punu deceniju i koji je utemeljen u odluci i Deklaraciji o nezavisnosti, Ustavu Crne Gore i više skupštinskih rezolucija. Ozbiljne države ne mijenjaju strateška opredjeljenja svakih par godina i proces učlanjenja u NATO je nepovratan. Već četiri države su ratifikovale Pristupni protokol.
Gotove sve države članice NATO su odluku o pristupu donijele u Skupštini i nema razloga da, nakon što se Pristupni protokol ratifikuje u parlamentima svih država članica, tu odluku ne donese novi saziv Skupštine, posebno što za to postoji nesporna, kvalifikovana većina.
DPS je saopštila da je inicijativa SNP-a, ne pogrešna ili nepotrebna, već „preuranjena“ što pokazuje da bježanje od vladavine prava, a pod izgovorom referenduma za NATO, DPS može voditi u jedinstvo sa SNP-om, kao devedesetih. Oni koji strahuju od vlastite prošlosti, ne mogu zaustaviti vladavinu prava bježanjem od NATO integracija - taj proces je nezaustavljiv.
Pitanje načina donošenja odluke o pristupu nameće se da bi pobjegli od suštinskog pitanja, ispunjavanja obaveze na evroatlanskom putu, prije svega snaženja vladavine prava i borbe protiv korupcije i organizovanog kriminala. DPS - partija koja se deklarativno zalaže za NATO integracije, u petak je odbila amandman SDP-a koji je predviđao političku odgovornost za dokazano kriminalno djelovanje. Snažnija borba protiv organizovanaog kriminala i korupcije je ključni zahtjev naših NATO i EU partnera, ali i iznad svega naša duboka unutrašnja potreba, koju neki pokušavaju usporiti. Način donošenja odluke je u odnosu na to periferno pitanje.
