Dr Božidar Milić, redovni profesor Univerziteta Crne Gore, rođen je 23. novembra 1927. u Crmničkom selu Limljani, opština Bar. Osnovnu i srednju školu završio je u Baru i Titogradu. Studije arhitekture završio je na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Beogradu, 1959.
Doktorsku disertaciju pod nazivom „Urbano i graditeljsko nasljeđe Crne Gore u funkciji razvoja sa posebnim osvrtom na istorijski razvitak i razvojne perspektive Cetinja” odbranio je oktobra 1988. na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Beogradu.
Dolaskom sa studija, 1959. kao stipendista Opštine Titograd pretežno se bavio prostornim i urbanističkim planiranjem i arhitektonskim projektovanjem. U periodu od 1961. do 1969. radio je u Zavodu za urbanizam grada Titograda na mjestu rukovodioca Zavoda i glavnog urbaniste i projektanta grada pod čijim je neposrednim stručnim radom i planiranjem urađen jedan dio arhitektonskih objekata i generalni urbanistički plan Titograda 1964., prvi urbanistički plan urađen u Crnoj Gori u organizaciji crnogorskih planera i jedan broj detaljnih urbanističkih planova i studija. Vodio je urbanu i komunalnu regulativu Podgorice od 1960. do 1971.
Bio je vodeći planer u Projektu „Južni Jadran”, projekat pomoći UN.
Nakon katastrofalnog zemljotresa koji je zadesio Crnu Goru 1979. izabran je za člana Vlade – Izvršnog vijeća Skupštine SR Crne Gore i prvi predsjednik novoosnovanog Republičkog komiteta za urbanizam, građevinarstvo, stambene i komunalne poslove, na kojoj se dužnosti nalazio sve do dolaska na Građevinski fakultet Univerziteta Crne Gore 1986.
Na Građevinskom fakultetu u Titogradu biran je u zvanje višeg predavača 1982.
Stalni radni odnos na Građevinskom fakultetu zasnovao je 1986. nakon završenog mandata u Vladi Crne Gore. U zvanje redovnog profesora izabran je 1989.
Bio je rukovodilac Katedre za urbanizam, arhitektonskog projektovanja, zgradarstvo i nacrtnu geometriju, na Građevinskom fakultetu.
Naučno istraživačka djelatnost obuhvata veliki broj urađenih i objavljenih radova. Napisao je i objavio preko 50 naučnih i stručnih radova iz oblasti arhitekture i urbanizma, objavljenih u domaćim stručnim publikacijama.
Autor je značajnih jedinica iz oblasti urbanizma i arhitekture u Likovnoj enciklopediji Jugoslavije, 1984. i Enciklopediji Crne Gore, i koautor knjige„Arhitektura XX vijeka na tlu Jugoslavije”, 1986. Napisao je i objavio preko 40 stručnih radova i ekspertiza.
Autor je preko 50 prostornih, generalnih i detaljnih urbanističkih planova i urbanističkih projekata realizovanih, za područje Podgorice i Crne Gore. Autor je preko 20 arhitektonskih projekata iz oblasti stambenih i javnih objekata, realizovanih na području Crne Gore, posebno Podgorice.
Bio je mentor brojnim diplomcima, magistrantima i doktorantima na fakultetima u Podgorici, Beogradu, Zagrebu i Ljubljani.
Od značajnih urbanističkih planova koji su realizovani treba istaći Generalni urbanistički plan Titograda, 1965., za koji je autor dobio nagradu Oslobođenja Titograda za 1965., Generalni urbanistički plan iz 1974., Prostorni plan Sjevera Crne Gore u Projektu „Južni Jadran”, 1970.
Od realizovanih arhitektonskih objekata najznačajniji su Bolničko klinički centar u Podgorici, 1974. godine, Osnovni Sud u Podgorici, 1981., Administrativna zgrada „Drvoimpeksa” u Podgorici, 1968. Robna kuća „Beko”u Podgorici 1969., Dom zdravlja u Cetinju 1976.
Pored stručnog i naučnog rada, aktivan je bio član brojnih republičkih i saveznih naučnih i stručnih organizacija i udruženja iz urbanizma i arhitekture. Bio je član predsjedništva i sekretar Saveza arhitekata Crne Gore i član predsjedništva Saveza arhitekata Jugoslavije, član odbora za urbanizam Konferencije gradova Jugoslavije, član predsjedništva Saveza urbanista Jugoslavije, član komisije Saveznog zavoda za standardizaciju iz arhitektonskog projektovanja, član Savjeta za čovjekovu sredinu i prostorno uređenje SIV-a, član žirija za dodjelu nagrade AVNOJ- a za Crnu Goru za oblast projektovanja i urbanizma i dr.
Koautor je izrade elaborata o osnivanju i organizaciji otvaranja Arhitektonskog odsjeka pri Građevinskom fakultetu u Podgorici.
Za stručni rad dobio je sedam nagrada na javnim, saveznim i republičkim arhitektonskim konkursima, pet plaketa, dva javna priznanja i nekoliko zahvalnica, Borbinu nagradu i nagradu Oslobođenja Titograda. Dobitnik je Zlatne plakete „Boris Kidrič”, Savez tehničkih kultura Jugoslavije, dobitnik Plakete Zajednica opština Crne Gore za doprinos razvoju međuopštinske saradnje u oblasti planiranja i komunalne djelatnosti, dobitnik je plakete Građevinskog fakulteta u Podgorici za doprinos u razvoju fakulteta.
Bio je član Akademije inženjerskih nauka Crne Gore. Za posebne zasluge u radu odlikovan je 1980. Ordenom rada sa zlatnim vijencem.
Antena M
