Oni, naime, kažu da mi zapravo živimo u dvodimenzionalnom svemiru, a da je naše poimanje treće dimenzije neka vrste optičke varke - poput holograma sa kreditne kartice. Ideja da je univerzum samo trodimenzionalna projekcija na ravnu površinu proistekla je iz holografskog principa prema kojem se podaci potrebni da opišu oblast prostora kodiraju u samo dvije dimenzije.
Ako je to tačno mi živimo u nekoj vrsti "Matriksa" a astrofizičari su na ovu ideju došli još početkom devedesetih godina prošlog vijeka. Napretkom nauke i istraživanjem svemira, naučnici su sve bliži konačnom dokazivanju ove teorije.
Profesor Kostas Skenderis sa Univerziteta Sathempton kaže: "Zamislite da sve što vidite, osjetite i čujete u tri dimenzije, kao i vaša percepcija vremena, zapravo dolazi iz dvodimenzionalnog polja". On tu "čulnu varku" poredi sa gledanjem trodimenzionalnih filmova gdje se zaista iz dvodimenzionalnog polja, u ovom slučaju bioskopskog platna ili tv-ekrana, uz upotrebu naočara dobijaju objekti koji imaju svoju treću dimenziju, svoj volumen. Nešto slično, kaže on, se najvjerovatnije dešava i u svemiru.
"Naučnici se decenijama trude da pomire Ajnštajnovu i kvantnu teoriju, a holografski princip je dobar instrument za to", objašnjava profesor Skenderis.
(novosti)
