Kosovska trojka - Arjan Babaj (27), Dale Haziraj (25) i Fisnik Bekaj (24) - planirala je pod- metanje velikih količina eksploziva na mostu Rijalito iz 16. vijeka, a da su uspjeli u mon- struoznoj namjeri, prema procjenama italijanskih službi, stradalo bi stotine ljudi, s obzirom na to da se radi o jedinstvenoj turističkoj atrakciji koju godišnje posjeti između dva i četiri miliona stranaca.
Na sreću, otkriveni su i pohapšeni na vrijeme, ali je vrlo interesantno da su njihove biografije detaljnije „dešifrovane“ tek poslije hapšenja i dodatnih provjera. Iako je, primjera radi, Ba- baj kao vođa venecijanske ćelije, u tom gradu boravio duže vrijeme, a prethodno je ratovao u Siriji. Mapu njegovog tragičnog puta, prema pouzdanim prištinskim izvorima, odredile su džihadističke ćelije u Gnjilanu i Preševu.
No, prije odlaska na ratište, obučavan je u Kačaniku, a u Siriju je, posredstvom novopazarskih logističara, a preko Turske, otišao svojevremeno sa Ašimom Šaćirijem, iz Preševa i njegovom porodicom - suprugom, dvojicom sinova, dvjema ćerkama i zetom Eminom Hodžićem. Ratovao je u jedinici takozvanih albanskih Alaha kojom je komandovao njegov zemljak Ridvan Haćifi, rodom iz okoline Gnjilana.
Pod kojim se okolnostima vratio sa ratišta, kojim koridorom i kako se obreo u Veneciji, poka- zaće se tokom kompleksnih, već otvorenih istražnih procesa, ali je i sada nesporno da ne spada u red takozvanih pokajnika koji su uvidjeli da su na tragično pogrešnom putu. Na- protiv, svi detalji iz njegove biografije kazuju da je riječ o beskrupuloznom mlado m čovjeku opijenom vjerskim fa- natizmom i spremnim na sve; pa i na terorizam najgore vrste, a na koncu i na bezuslovno sa- možrtvovanje u ime „svetih ciljeva“.
Koliko je još tako fanatizovanih mladih muslimana u zemljama Zapadnog Balkana, statistički je teško precizirati, jer se podaci različitih istraživačkih mreža međusobno bitno razlikuju, a naročito nijesu u skladu sa takozvanom službe- nom evidencijom organa be- zbjednosti pojedinih država. Tako je, primjera radi, ministar bezbjednosti Bosne i Hercegovine Dragan Mektić javnosti saopštio podatak da se na ISIL ratištima nalazi 120 punoljetnih državljana BiH.
Prema toj statistici, među njima je i 49 žena, ali nema podataka koliko je maloljetne đece iako je poznato da su u Siriju i Irak stizale cijele porodice. Unazad više od dvije godine Balkanska istraživačka mreža objavila je, međutim, da je na ratištima bilo više od 200 državljana BiH a da se u istom periodu, zaključno sa 2014. vratilo više od 50.
Broj „odlaznika i povratnika“ mijenjao se gotovo na mjesečnom nivou i prema većini istraživača uglavnom se uvećavao sve do sredine prošle godine. Slično je i sa Kosovom. Broj ratnika džihada iz ove države kretao se između 300 i 450, a povratnika između 130 i 200.
Od evropskih zemalja sa najviše državljana koji su ratovali ili još ratuju na prostorima takozva- nog kalifata, Kosovo je na petom mjestu. Bosna i Hercegovina je, prema podacima analitičara i eksperata za pitanja bezbjednosti i borbu protiv terorizma, na sedmom. Statistički, nešto „bolja“ situacija je sa Makedonijom i Albanijom. Tokom svih prethodnih godina na ratištima je bilo oko 200 makedonskih državljana, a iz Albanije nešto više od 100. U međuvremenu u Makedoni- ji je evidentirano oko 70, a u Albaniji blizu 50 povratnika. Što se Srbije tiče, istraživači su došli do podataka da je na ratištima, uglavnom u Siriji, oko 50 njenih državljana, a vratilo se sedam. Zanimljivo je, međutim, da su neki borci džihada iz Bosne i posebno sa Kosova imali državljanstvo Srbije iako faktički godinama nijesu bili ni u kakvoj funkcionalnj vezi sa tom zemljom, ali su „evidenciono obrađeni“ po osnovu formalne dokumentacije. Takva je, dakle, statistička slika u pomenutim zemljama kada je odlazak njihovih državljana na ratišta takozvanog kalifata u pitanju. A, kakva je bezbjednosna prognoza - stvar je nad- ležnih organa...
Pobjeda
