- Šukovićevu likovnu poetiku karakteriše sklonost ka subjektivnoj, vizionarskoj interpretaciji veze između čulnog doživljaja unutarnje, često skrivene, mistično tragične ljudske prirode prepune poroka i poriva, prirode izobličenog lica onoga što njegov instinktivni umjetnički duh prepoznaje kao unutarnji sublimat palog, ogrehovljenog čovjeka, uspijevajući da taj splet transformiše u posebnu likovnu formu, u svijet slike sa osobenim, autonomnim estetskim i značenjskim principima univerzalnih umjetničkih vrijednosti... U pitanju je autentičan izraz, ironično-metaforičnog značenja, spiritualan i složen u ideji i potpun u likovnom dejstvu. Ta Šukovićeva figuralna obličja sa licima na granici groteske predstavljaju metaforički odraz ironične negacije života, osjećanja svijeta kao poprišta tajanstvenih, mračnih, demonskih i opterećujućih sila, sila zla, kao uzroka ljudske patnje, samoće, otuđenosti, stradanja i straha. Samozadovoljne otuđenjem, figure izobličenih lica, najčešće bez individualnih karakteristika, unakažene su mržnjom, licemjerjem i podmuklošću, te emaniraju i iznutra i spolja opštečovječanski krah izazvan stanjem prevare, zlobe i laži. To su prizori permanentnih situacija jednog, na prvi pogled, bezizlaznog stanja, stanja beznađa, izgubljenosti i bespuća - navela je ona.
Miro Šuković rođen je 1977. godine u Bihaću, a živi i radi u Kolašinu i Podgorici. Član je Udruženja likovnih umjetnika Bosne i Hercegovine. Do sada je samostalno izlagao u Kolašinu, Podgorici, Kotoru, Beranama, Bijelom Polju, Pljevljima, Tivtu, te u Rijeci i Labinu u Hrvatskoj, Sarajevu i Beogradu. Učestvovao je na mnogim kolektivnim izložbama. Dobitnik je nagrade Cetinjskog likovnog salona „Trinaesti novembar“ 2015. godine.
