Naučnici s Univerziteta u Edinburgu otkrili su da atmosferske prilike koje vladaju na površini Marsa, dovode do stvaranja snažnih baktericidnih spojeva.
Grupa naučnika istraživala je mogućnosti postojanja života na površini Marsa, zbog čega je u laboratoriji napravila identičnu mješavinu materijala kakvi se nalaze na Marsu, dodavši u to Bacillus subtilis, uobičajenu bakteriju koja se često nalazi u Zemljinom tlu, da bi na kraju sve to ozračili snažnim ultraljubičastim svjetlom.
Bacillus subtilis im je bio izbor, pored ostalog, i zato što se taj mikrob često zatiče na površini letilica koje ljudi lansiraju u svemir, a snažno UV zračenje zato što upravo takvo - praktično bez otpora - prolazi kroz Marsovu atmosferu, jer četvrta planeta od Sunca ne posjeduje nikakav ozonski omotač koji bi ih zaustavljao.
Pokazalo se da su bakterije, pod uticajem UV zraka i u kombinaciji s magnezijum perhloratom, umirale dvaput brže nego samo pod uticajem UV zračenja.
Perhlorati, materije koji sadrže anjon ClO4, inače su potencijalno vrlo jaki oksidansi, a pokazalo se da u takvim uslovima nastaju i kad se u sastavu tla nalaze oksid gvožđa i vodonik peroksid. A u kombinaciji svih tih elemenata tla, poput onog s Marsove površine, plus UV zračenja, pokazalo se da bakterije umiru čak deset puta brže nego samo pod uticajem perhlorata.
To da perhlorata ima na površini Marsa, poznato je još od misije Viking prije 40 godina, a potvrđeno je 2008, nakon spušanja Phoenix Lander-a.
Sve ovo znači da je sada i deifinitivno jasno da se na život na površini Marsa ne može računati, jer je tlo trovono za žive ćelije. A to onda znači i da čovječanstvo u svojoj daljoj potrazi za životom na Marsu može da računa na to da bi eventualno moglo da ga pronađe tek na dubini od dva ili tri metra, ili i dublje, gdje UV zračenje ne dopire.
