„Odgovaramo mu da su ti popovi, za koje se on zalaže, državni neprijatelji koji podrivaju ustavni poredak i podstiču vjerujuće da rade zlo u zemlji, u interesu stranih sila. Što se Pravoslavne crkve tiče ona je na ovome prostoru od 13. a ne 4. vijeka”, kazao je Mihailo.
Kako je naveo, Amfilohije poziva MUP Crne Gore da prekine s progonom i izgonom više sveštenika i monaha, koji nemaju crnogorsko državljanstvo, jer je, veli,riječ o ljudima koji nikada nijesu imali problem sa zakonom i koji su lojalni građani Crne Gore.
“Tvrdi da pravoslavna crkva u današnjoj Crnoj Gori postoji od 4. vijeka po Hristu; prvo pod imenom Episkopije Dioklijske, Risanske, Skadarske i Rascijske, u vremenu jedinstva Crkve istoka i Zapada.A poziva se naodlukutrojice popova Crnogorske Crkve iz decembra 1918. godine, o ujedinjenju u Srpsku crkvu, na temelju kojega traži ekskluzivni status za Beogradsku patrijaršiju u Crnoj Gori. Odgovaramo mu da su ti popovi, za koje se on zalaže, državni neprijatelji koji podrivaju ustavni poredak i podstiču vjerujuće da rade zlo u zemlji, u interesu stranih sila”, istakao je Mihailo.
Što se Pravoslavne crkve tiče ona je na ovome prostoru od 13. a ne 4. vijeka. Od 4. vijeka, na ovom prostoru egzistira Dukljansko-barska arcibikupija, koja sa svetosavskom crkvom nikada nije imala niti ima, ni formalne ni bogoslovske veze.
“A od sredine 15. vijeka, dakle, vremena Crnojevića, pa do 1918. godine, Pravoslavna crkva je bila crnogorska i državna crkva. Te godine je ukinuta silom srpskoga oružja, i s blagoslovom tri crnogorska popa. S tim se nije složilo crkveni klir, počev od arhimandrita Nikodima Janjuševića pa redom: protojereji Jovan Jovetić, Ivo Ban, Ilija Jovićević, Bogdan Burić, Ilija Kapičić, Simo Martinović, Miloš Turčinović, Pavić Keković, Luka Pekić, Pavle Rajković, Petar Vujović, Marko Plamenac, Petar Kapičić, Ljubomir Nikolić, Petar Vuković, Đorđije Milić, zatim arhimandriti Maksim Pavićević i Filaret Koprivica, profesor bogoslovije Milo Kapičić i mnogi drugi. Svi oni su se našli na udaru srpskoga mača, i bili proganjani, zatvarani i ubijani, pa su śedište crnogorske crkve bili prenijeli u Ameriku. Na toj krvavoj stolici, nasljednici takozvaneujedinjene Srpske crkve,koju on nemušto naziva Mitorpolija crnogorsko-primorska, iako nije ni crnogorska ni primorska nego je srpska, śedi Amfilohije”, ocijenio je Mihailo.
Kako je dodao, spor između Crnogorske crkve i cetinjske filijale Beogradske patrijaršije, sa śedištem u Beogradu, o pitanju nezakonito prepisane crkvene imovine, s crnogorske države na nju, i zloupotrebe prava korišćenja crnogorske crkvene imovine i kulturne baštine, traje decenijama.
“Na vidiku je rješenje kroz novi Zakon o slobodi vjeroispovijesti, odnosno njegov 52. član koji svu nezakonito prepisanu crkvenu imovinu na Beogradsku patrijaršiju, ponovo uzakonjuje u državno vlasništvo. Podržavamo to zakonsko rješenje i potpisivanjem peticije o povraćaju te crkvene imovine i kulturne baštine crnogorskoj državi. Peticija se potpisuje u svim crnogorskim gradovima. Zbog velikoga interesovanjagrađana, potpisivaće se i narednih mjeseci. Pozivamo sve crnogorske institucije da se uključe u akciju potpisivanja te peticije od nacionalnoga i državnoga značaja, a državu, da do konačnoga rješenja crnogorskoga crkvenoga pitanja omogući objema crkvama da služe u svim crkvama i manastirima, koji treba da budu na raspolaganje svima koji imaju potrebu za duhovnim okrepljenjem”, zaključio je Mihailo.
