Činjenica da je broj Crnogoraca u Srbiji sa skoro 120.000, koliko ih je bilo na popisu 1991. godine, pao na svega 38.527 na popisu 2011. u Srbiji se često kvalifikuje kao “osvješćivanje Crnogoraca koji postaju svjesni svog srpskog porijekla”. Na drugoj strani, podatak da je 1981. na pospisu u Crnoj Gori bilo 3,32 odsto Srba, 2003. čak 31,99, a na posljednjem popisu 2011. kada je zabilježen pad od 3 odsto, odnosno kao Srbi se izjasnilo 28,73 odsto građana Crne Gore, komentariše se kao asimilacija.
Publicista Slobodan Jovanović kaže za Vikend novine da je “anticrnogorska histerija” u Srbiji velikim dijelom prouzrokovana neprimjerenim kršenjem elementarnih ljudskih prava, odnosno osporavanjem Crnogorcima da budu ono što jesu i što smatraju da jesu.
“Iako se na nivou politike stalno govori kako su odnosi između Crne Gore i Srbije nikad bolji, za mene to predstavlja političku floskulu iza koje stoje duboke razlike i nesporazumi, koji povremeno prelaze u faze otvorene agresije. U maniru najtragičnijih perioda evropske istorije jedna nacija se proglašava nepostojećom, njena teritorija sopstvenom i otvoreno se preko medija iskazuju teritorijalne aspiracije i namjere za miješanje u unutrašnje stvari Crne Gore, podsticanje podjela, omraze i potencijalnih nemira. U više navrata sam apelovao na državne organe Crne Gore da je agresija prema Crnoj Gori uzela tolike razmjere da to zahtjeva podizanje problema na me đunarodni nivo i oštre diplomatske proteste vladi Srbij e. Samo pomislite da neko u Hrvatskoj pomene da je Zemun hrvatski kakve bi to proteste Srbije izazvalo i kako bi to bilo propraćeno politički i medijski”, pita se Jovanović.
Prema njegovim riječima, Crna Gora se ponaša kao da je iznad toga i da je superiornost ne odgovarati na očiglednu agresiju na zemlju, “očito minimizirajući moguće posljedice po građanski mir u Crnoj Gori”
Komentarišući dvojne aršine u Srbiji kada se govori o srpskoj i crnogorskoj naciji Jovanović kaže da “kad uđete u pogrešan voz sve stanice u koje ulazi taj voz moraju biti pogrešne”.
“Iako mi do ludila 90-ih niko u Beogradu nije osporavao moju crnogorsku nacionalnost, u tim godinama, a posebno nakon proglašenja nezavisnosti Crne Gore, počinje prava anticrnogorska histerija i proglašavanje crnogorske nacije “komunističkom tvorevinom”, “izmišljenom nacijom” i slično. Ako vi sa najvišeg mjesta imate retoriku kojom se prozivaju međusobno ko je dozvolio da se
“Crna Gora otcijepi od Srbije”, onda vam je jasno da sve institucije Srbije, bilo da su političke, pozicione i opozicione, naučne ili medijske nacionalne Crnogorce smatraju privremenim ekcesom koji će kad-tad shvatiti da su oni u stvari Srbi”, kaže Jovanović.
Prema njegovim riječima, običan narod je u toj mjeri zatrovan prljavom propagandom da su izlivi mržnje prema “onima koji ne žele da budu Srbi” ili, kako kažu, “ono što jesu”, u toj mjeri degutantni da predstavljaju najgore izvore mržnje, šovinizma u evropskim razmjerama.
“Onda imate perfidnu zamjenu teza da sve koj i žive u Srbij i, a potiču iz Crne Gore, nazivaju Crnogorcima kako bi predstavili kako Crnogorci u Srbiji uživaju sva prava. Ti isti koji su po (zlou)potrebi Crnogorci u Srbiji, kad žive u Crnoj Gori su Srbi kojima su ugrožena osnovna nacionalna i ljudska prava”, navodi Jovanović.
