"Perfekcionisti postaju neurotičniji i manje savjesni kako vrijeme prolazi", kaže Simon Sherry, klinički psiholog na Odsjeku za psihologiju i neuronauku Univerziteta Dalhousie.
Perfekcionizam uključuje težnju za besprijekornošću i zahtijeva savršenstvo sebe i drugih. Izrazito negativne reakcije na pogreške, oštra samokritika, prigovaranje sumnje u sposobnost izvedbe i snažan osjećaj da su drugi kritični i zahtjevni takođe definišu tu osobinu, navodi Sherry.
Sherry vjeruje da postoji hitna potreba za preventivnim naporima da se smanji surova praksa roditeljstva i sociokulturološki uticaji, kao što su nerealne medijske slike, koje doprinose perfekcionizmu.
Da bi stekli potpunije razumijevanje perfekcionizma, proveli su opsežnu analizu koja je uključivala 77 studija i gotovo 25.000 učesnika. Oko dvije trećine tih učesnika bile su žene, a mnogi su bili studenti univerziteta zemalja kao što su Kanada, Sjedinjene Države i Velika Britanija. Učesnici su bili u dobi od 15 do 49 godina.
Otkrili su da su današnji mladi više perfekcionisti nego ikada prije. Zapravo, otkrili su da se perfekcionizam znatno povećao od 1990. godine. To znači da se milenijalci bore s perfekcionizmom više nego prethodne generacije.
Uzroci perfekcionizma su složeni. Porast perfekcionizma dolazi, barem djelimično, iz današnjeg svijeta gdje se rang i radna mjesta previše gledaju te se naglašava uspjeh i lični interesi.
Kontrola i kritički roditelji takođe podstiče razvoj perfekcionizma. S postovima društvenih medija koji prikazuju nerealno savršene živote i reklame koje prikazuju nedokučive standarde savršenstva, milenijalici su previše okruženi stvarima kojima se mjeri njihov uspjeh i neuspjeh.
Ova epidemija perfekcionizma u modernim zapadnim društvima je ozbiljan, čak i smrtonosan problem. Perfekcionizam je u istraživanjima čvrsto povezan s anksioznošću, stresom, depresijom, poremećajima prehrane i samoubistvom.
