Sekulović govori i o protestima u regionu i Evropi, aktuelno političkoj situaciji u Crnoj Gori i Srbiji, o integracijama regiona, ali i o izborima za Evropski parlament koje smatra sudbonosnim po Evropsku uniju i sistem vrijednosti na kojima Evropa počiva.
“Svjedoci smo da se protesti dešavaju u cijeloj Evropi, ali su svuda drugačiji razlozi. Najčešće je to izraz nekih frustracija i nezadovoljstva više nego što su to artikulisani pokreti usmjereni ka ostvarivanju određenih političkih ciljeva. Čak bih to rekao i za proteste u samoj Srbiji. Jasno je da su oni protiv režima, u stvari protiv određene ličnosti, ali to za šta se zalažu učesnici protesta je veoma heterogeno. Ne postoji neka saglasnost, osim da se ostvare neki interesi, ali koji su to interesi, nije baš najjasnije. Ima tu svega i svačega. Najviše mi to djeluje kao izraz frustracija bez jasnog cilja”, ocijenio je on.
Odgovarajući šta je u pozadini izbora u Crnoj Gori Sekulović napominje da opozicija, u svakoj zemlji, po definiciji, hoće da smijeni aktuelnu vladajuću strukturu i dođe na vlast.
“Samo je pitanje – kako? Mislim da kapacitet i legitimitet sadašnje vlasti još nije iscrpljen i čini mi se da uobičajeni mehanizam na osnovu kojeg se provjerava nečiji legitimitet, a to su izbori, jeste mehanizam koji nije izgubio svoj kredibilitetu javnosti. Što se tiče samih protesta, dok su mirni, sve je u redu. Uostalom, protesti su legitimni, ali ono što je tendencija u Crnoj Gori jeste da se i oni protesti koji krenu kao građanski pretvaraju u demonstracije u kojima se traži osporavanje osnovnih elemenata identiteta Crne Gore. To je uvijek problem kod vas”, smatra on.
Prema njegovim riječoma dio opozicije u Crnoj Gori bi morao da shvati da postoji koordinatni sistem iz kojeg se više ne može iskakati.
“A taj sistem čine elementi identiteta Crne Gore u 21. vijeku kao nezavisne i suverene države koja j e integrisana u NATO, koj a veoma dobro napreduje ka EU, koja ima normalne odnose sa svim susjedima. I ono sto je najbitni je, ima dobre međunacionalne i međukonfesionalne odnose unutar države. Ove vrijednosti se ne smiju dovoditi u pitanje. Sve ostalo je stvar dogovora, pregovora, političke utakmice”, dodao je on.
Sekulović ističe da se ne može upravljati jednim društvom ukoliko mu osporavate osnove na kojem je sastavljeno.
“Onda ga vraćate u nešto drugo ili ga pretvarate u nešto drugo. A njihova ideja je u suštini ono što je ideja i nekih političkih snaga u Srbiji – da njihove, odnosno naše države postanu djelovi neke druge države. Kao što postoje ideje u Srbiji da postane gubernija Rusije, tako i ovdje da Crna Gora postane gubernija Srbije. Svaki protesti koji budu išli u tom pravcu i koji su tim ciljem motivisani, neće imati pozitivne efekte, jer je većinsko opredjeljenje građana Crne Gore upravo orijentacija ka novim vrijednostima, ka integraci jama u NATO i EU. To nema alternativu, alternativa tome su sukobi”, ocijenio je on.
Sekulović je miščjenja da je u interesu građana da imaju opoziciju koja više neće koristiti svaku priliku da ospori identitet Crne Gore u 21. vijeku.
“Crna Gora je specifična po tome da je ona država u kojoj jedan dio političkih partija osporava njen identitet. Toga nema u Francuskoj, Italiji, Njemačkoj, Slovačkoj, Grčkoj, Bugarskoj… Zapravo, vrlo je teško naći primjer zemlje u svijetu u kojoj jedan dio političkog spektra osporava tu zemlju kao jedinicu u sistem u država u svijetu. Ne znam za takav primjer. Ni u Srbiji nije tako. Nema partije koja osporava njen identitet. U Crnoj Gori je drugačije. To je specifičnost Crne Gore, da se dio njene političke elite i dalje drži odrednice da je ona “Srpska Sparta””, rekao je Sekulović.
On je komentarisao i to što se zahtjev opozicije godinama ne mijenja – da ode Milo Đukanović.
“Đukanović je jako dugo u politici, vjerovatno je i njemu samom ponekad dosta politike. Međutim, upravo politike imaju svoj izraz u osobama koje ih predstavljaju. Činjenica je da je Đukanović najbolji interpretator savremene Crne Gore. I zato on toliko smeta. I sigurno je da bi se, ako ne bi bio prisutan na političkoj sceni, desila jedna praznina za koju je pitanje kako bi se popunila. Fudbalskim rječnikom govoreći, pitanje je kako bi izgledao tim Barselone ako nema Mesija. Zato se svaki protivnik, i u politici i u životu, trudi da eliminiše najjačeg”, istakao je on između ostalog.
Na pitanje kakva je sudbina regiona gledano iz ugla evroatlantskih integracija Sekulović kaže da se svake godine upravo u procesima dešavaju neki bitni pomaci.
“Ulazak Crne Gore u evroatlantske integracije jedan od velikih pomaka, sada je dogovor između Grčke i Sjeverne Makedonije novi pomak. Dakle, pomaci se dešavaju i mislim da možemo doći do zaključka da smo poprilično integrisani ujedan bezbjednosni okvir, ali je pitanje da li dijelimo iste vrijednosti ili ne, da li imamo empatije i razumijevanja jedni za druge ili nemamo. Ako pogledamo odnos između Srba i Albanaca možemo doći do zaključka da je empatija između ta dva naroda najednom vrlo niskom nivou, odnosno da je stepen međuetničke distance jako visok. Ono što je poražavajuče što se Srba tiče jeste da je taj odnos distance jako visok u odnosu na sve narode u okruženju iz bivše SFRJ, dok postoji visok stepen sa narodima koji su fizičku mnogo udaljeni, kao sa Rusima. Na srpskom društvu se donekle prelamaju problemi koji su i problemi regiona, na kraju krajeva i Evrope. Jer, nacionalizam i stepen otuđenosti ljudi na osnovu etničke pripadnosti je ono što je glavna opasnost, ne samo za Srbiju i region, nego i za Evropu. Možda će zvučati kao fraza, ali mora se raditi na razvoju empatije.To nije nešto što se ne može razvijati kod ljudi. Postoje mnoga ozbiljna istraživanja kako se to radi. A empatija je u suštini garant bezbjednosti”, smatra Sekulović.
