Članovi Vlade Srbije, predvođeni premijerkom Anom Brnabić, položili su vijenac ispod spomen-ploče u dvorištu zgrade Vlade u Beogradu, na mjestu gdje je ubijen Đinđić.
Vijenac sa natpisom "Dr Zoran Đinđić - Vlada Republike Srbije" postavili su ministri Nebojša Stefanović, Siniša Mali, Mladen Šarčević, Aleksandar Antić, Nela Kuburović, Zorana Mihajlović, Nenad Popović, Zoran Đorđević, Slavica Đukić Dejanović i Vanja Udovičić.
Predstavnici DS-a će u prijepodnevnim časovima položiti vijence na Đinđićev grob u Aleji zaslužnih građana, a od 18 časova će zajedno sa organizatorima protesta "Jedan od pet miliona" organizovati memorijalnu protestnu šetnju "Ako danas ne uspijemo, jedini razlog smo mi sami" - od Filozofskog fakulteta do zgrade Vlade.
U pozivu na tu šetnju navedeno je da će građani imati priliku da odaju poštu "velikom vizionaru, čije je ubistvo trenutna vlast slavila".
Liberalno-demokratska partija organizovaće tradicionalnu "Šetnju za Zorana", od sjedišta LDP-a do dvorišta Vlade.
U Dvorani Kulturnog centra Beograda biće održana promocija izdanja "Besjede u Zoranovu čast 2006-2018", kao i proglašenje pobjednika prvog takmičenja "Zoran Đinđić hakaton".
Zoran Đinđić ubijen je 12. marta 2003. godine u dvorištu zgrade Vlade Srbije, a za njegovo ubistvo na 40 godina zatvora osuđen je oficir Jedinice za specijalne operacije (JSO) Resora državne bezbjednosti Zvezdan Jovanović. Na istu kaznu za organizovanje ubistva osuđen je i komandant JSO Milorad Ulemek.
Politička pozadina ubistva Đinđića nikada nije otkrivena.
Đinđić je bio prvi premijer Srbije poslije pada režima Slobodana Miloševića 2000. godine i dolaska na vlast Demokratske opozicije Srbije (DOS), a za vrijeme njegovog mandata pokrenut je proces demokratizacije društva i korenitih ekonomskih i socijalnih reformi.
Đinđićeva vlada se snažno zalagala za saradnju s Haškim tribunalom za ratne zločine i za vrijeme te vlade uhapšeno je i tom sudu izručeno nekoliko optuženika, među kojima i bivši predsjednik Srbije i SRJ Slobodan Milošević.
Đinđić je bio i jedan od osnivača Demokratske stranke (DS), u kojoj je bio predsjednik Izvršnog odbora, a od januara 1994. do ubistva bio je predsjednik DS.
Bio je i prvi nekomunistički gradonačelnik Beograda poslije 1945. godine.
