Prema riječima Aleksandra Joksimovića, naučnog saradnika u Institutu, konferencija se održava od 7. do 9. aprila i obezbijediće aktuelne naučne podatke kao i podatke o donošenju i kreiranju politika o nizu pitanja o Jadranu, morskoj biologiji i relevantnim naučnim disciplinama.
- Naglasak će biti na tome kako najsavremenija istraživanja zaštite biodiverziteta Jadrana, konzervacije obalnih i područja mora i održivo korišćenje morskih resursa mogu doprinijeti procesu donošenja odluka i kreiranju javnih politika. Poseban fokus biće na razvoju mogućnosti koje morske biotehnologije mogu da pruže za očuvanje Jadrana – kazao je Joksimović. Dodao je da je najavljeno više od 100 učesnika koji će prezentovati rezultate svojih istraživanja.
EKONOMIJA I EKOLOGIJA
Na pitanje koji su to ključni izazovi i u kojoj mjeri je, u uslovima pojačanog pritiska, zagađenja ali i klimatskih promjena moguće zaštititi biodiverzitet Jadrana, Joksimović ističe da je to veliki izazov za sve zemlje upućene na more koje dijelimo. - Ekologija i ekonomija imaju isti korijen - riječ oikos, što znači dom, stanište. Naravno, ekonomija se trudi da ekonomski valorizuje resurse, ali je to uglavnom nauštrb ekologije, odnosno prirode. Postoje mnoge formule održivog razvoja, ali nažalost u praksi nemamo baš mnogo primjera da korišćenje resursa u potpunosti poštuje princip ekološke održivosti. To nas kao civilizaciju dovodi do tačke samoneodrživosti, a signali za to su iz prirode sve jasniji i vidljiviji – smatra Joksimović.
On ističe da često upućuje na obraćanje indijanskog poglavice Sijetla koji je pisao pismo američkom predsjedniku Frenku Pirsu, davne 1854. godine. - Tada je više nego proročki upozorio na potrebu očuvanja prirode i svega što njoj pripada. Čini mi se da ovo pismo treba svi da pročitamo i duboko se zamislimo – kaže Joksimović.
On podsjeća da dvije trećine Plave planete čini voda, tako da sav uticaj na okeane nam se vraća direkno ili indirektno. - Morski ekosistem kao i kopno dijele istu sudbinu pretjerane eksploatacije... S obzirom na to da 70 odsto planete prekrivaju okeani i mora, definitivno se taj uticaj reflektuje i na „malo“ kopna oko okeana – navodi on.
PROMJENA KLIME
Prema Joksimovićevim riječima, uporedo sa neposrednim ljudskim uticajem koji je vidljiv i nerijetko drastičan, evidentne su i promjene u klimatskoj ravni koje utiču na živi svijet. Teško je, međutim, smatra on, donijeti neke održive dugoročne projekcije kuda to može da vodi.
- Svjedoci smo toplijih intervala, naročito ljeti... a neke neuobičajene temperaturne razlike se manifestuju i zimi. Kao da više nemamo proljeća i jeseni, već samo ljeta i zime. Stručnjaci upozoravaju da je to posljedica efekta staklene bašte, uticaja čovjeka, ali se ne smije zanemariti niti širi kontekst kao i teorije koje govore o kompleksnim klimatskim ciklusima u Zemljinoj istoriji – smatra sagovornik. Joksimović je pristalica vjerovanja da se neke bitne zakonomjernosti odvijaju na interplanetarnom nivou na šta upućuje i proučavanje teorije prof. Milutina Milankovića iznesene u „Kanonima osunčavanja“.
- On ukazuje da toplota na Zemlji zavisi od aktivnosti Sunca i njegovih eksplozija. One se dešavaju periodično. A tu igra ulogu položaj Zemlje u odnosu na Sunce, nagib ose rotacije. Prema Milankovićevoj teoriji, mi smo samo u kratkom periodu interglacijacije, odnosno periodu između dva ledena doba. Sam period od stotinak godina koliko imamo precizna mjerenja temperature ipak je prekratak za vrijeme i prostor koji je oko nas u svemiru – navodi Joksimović. Tako da svakako treba biti oprezan u tumačenju „trenutnih“ pojava i klimatskih promjena, smatra on, što, kako dodaje, ne znači da naučno ne treba da obradimo i ispratimo što se događa „u današnjem trenutku“.
Opširnije u Pobjedi
