„Kada je u pitanju imovina na kojoj je SPC, odnosno njenim unutrašnjim organizacionim jedinicama (Patrijaršiji, mitropoliji, eparhijama, manastirima, srpskim pravoslavnim crkvenim opštinama, crkvama) oduzeto pravo svojine od 1945. godine, podnosioci zahtjeva (crkve i vjerske zajednice) je trebalo da dostave dokaze o oduzimanju prava svojine na imovini, uvjerenje o identifikaciji parcela starog i novog premjera i izvode iz zemljišne knjige ili lista nepokretnosti“, navodi Agencija za restituciju.
IMOVINA
Crkvama i vjerskim zajednicama imovina se vraća na osnovu Zakona o vraćanju imovine crkvama i vjerskim zajednicama iz 2006. godine.
Agencija navodi i da Ustav Srbije jemči mirno uživanje svojine i drugih imovinskih prava stečenih zakonom, kao i da je Evropski sud za ljudska prava definisao da je postojeća imovina zaštićena Evropskom konvencijom za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda i imaoci prava svojine ne moraju da dokazuju ovo svoje pravo.
Kao primjer se navodi presuda Evropskog suda za ljudska prava u predmetu Jantner protiv Slovačke od 4. marta 2003. godine…
Pored opisa što moraju da sadrže svi restitucioni predmeti, Agencija konstatuje da je postupak restitucije ,,kontradiktoran upravni postupak“ u kojem učestvuju najmanje dvije, a nekada i više stranaka i da svaka stranka treba za svoje navode da dostavi odgovarajuće dokaze.
PROCEDURA
„Teret dokazivanja činjenice da je oduzeto pravo svojine na imovini je na podnosiocu zahtjeva - crkvi ili vjerskoj zajednici, a teret dokazivanja činjenice da crkva i vjerska zajednica nije eventualno imala pravo svojine na nekoj imovini, pa joj pravo svojine nije ni moglo biti oduzeto je - na onom ko to tvrdi“, stoji u odgovoru Agencije.
Napominju da Srpska pravoslavna crkva nije imala nikakve olakšice pri vraćanju imovine u odnosu na druge crkve i vjerske zajednice.
Na pitanje koliki dio imovine je vraćen crkvi, a koliki dio crkva još potražuje i da li je realno da dobije svu imovinu koju potražuje, Agencija navodi da je SPC vraćeno 77,08 odsto od ukupno traženog zemljišta, 26,25 odsto od ukupno traženih površina objekata i jedna slika rad Uroša Predića – i da za imovinu za koju se utvrdi da je oduzeta SPC podnosioci zahtjeva imaju pravo na vraćanje ili nadoknadu.
Agencija negira da je bilo nesuglasica sa SPC oko vraćanja imovine: ,,Agencija za restituciju je organ kome je povjereno da vodi upravni postupak iniciran zahtjevima crkve i vjerskih zajednica za vraćanje pravo svojine na imovini, dok je SPC, odnosno njene unutrašnje organizacione jedinice stranka u upravnom postupku tako da nikakvih nesuglasica nije i ne može biti“.
Naravno, svaka strana koja nije zadovoljna ishodom upravnog postupka ima pravo na tužbu Upravnom sudu, ali ima pravo i na vanredni pravni lijek koji je zahtjev Vrhovnom kasacionom sudu (koji je najviši sud u Srbiji) za preispitivanje sudske odluke.
