Nikola Dimitrijević (31) u svom priznanju kako je prao novac Šarića, zbog čega je osuđen, navodi da je dio para, 10 miliona dinara, iskoristio za kupovinu đubriva od pančevačke Azotare.
Dimitrijević je šurak Branka Lazarevića, bivšeg šefa kabineta Ivice Dačića, koji je pod sumnjom da je odavao tajne Šarićevom klanu. Dimitrijević je u sporazumu s tužilaštvom o priznanju krivice, na osnovu kojeg je osuđen 30. decembra 2010. na godinu dana kućnog zatvora i vraćanje 350.000 eura, detaljno objasnio kako je dobio dva miliona eura na račun u Metals banci da ih opere za Šarića.
Dva miliona eura stigla su u dvije tranše 23. i 24. septembra 2009. i on je taj novac zamijenio u dinare. Novac je stigao od Šarićevog preduzeća “Mat kompani” iz Pljevalja na račun “DTM Relation”, čiji je vlasnik Dimitrijević. Od ukupne sume 8. oktobra 2009. Dimitrijević prebacuje 10 miliona dinara sa računa njegovog “DTM Relationa” na račun Azotare, koja isporučuje vještačko đubrivo preduzećima Zorana Ćopića.
Ćopić je, prema Dimitrijevićevom priznanju, bio jedan od organizatora pranja Šarićevog novca i za to je i optužen.
Privatizacija Azotare je raskinuta 9. janura 2009, a 16. marta iste godine državni „Srbijagas“, zbog dugovanja te fabrike, i formalno preuzima većinski kapital Azotare.
Azotarom u vrijeme kada je prodato đubrivo Šarićevom saradniku oktobra 2009. upravlja u ime „Srbijagasa“ Radoslav Vujačić kao predsjednik UO, inače i zamjenik generalnog direktora „Srbijagasa“ Dušana Bajatovića. U Azotari je funkciju direktora obavljao Vujačić, a zamjenik je bio Mihailo Grujić.
Vujačić i Grujić uhapšeni su 2012, kada i bivši ministar poljoprivrede Saša Dragin i vlasnik konsultantske kuće “Ces Mekon” Zvonimir Nikezić, savjetnik u Azotari, zbog sumnje da su umiješani u malverzacije sa vještačkim đubrivom. Dragin, Nikezić i Vujačić se terete da su osmislili sistem krađe sa regresiranim đubrivom i da su nezakonito zaradili 473 miliona dinara.
