- Nakaradna je do iritacije nabujala navika znatnog broja, većinom ženskog dijela, dakle, uglavnom tv voditeljki, novinarki, najavljivačica programa ili “meteora” i u znatnom broju novinarki- manekenki u tzv. panel-susretima i (često bla-bla) razgovorima. A prilikom intervjua – sagovornik treba (mora!) da odgovara i na takva narcisoidna ptanja koja počinju sa “Kažite MI…”, “MENE interesuje, “JA bih vas pitao da MI odgovorite”. Pobogu, intervjuisani “ispade” djak-student, a novinar- profesor! Nekulturno, narcisoidno, pa i nepristojno – zar ne!? – pita se Kokolj.
Govoreći o savremenim trendovima u crnogorskom elektronskom novinarstvu Kokolj ističe da se griješi ne samo u akcentovanju pojedinih riječi i izraza nego se zaboravlja i suština jezika. Doajen crnogorskog novinarstva prisjetio se imena i prezimena ljudi koji su, po njegovom mišljenju, unaprijedli izražavanje u elektronskom novinarstv Crne Gore.
- Valja se prisjetiti onih koji su, uglavnom na našem radiju “držali katedru” pravog dijalekta i akcentovanja : Dragutin i Dušanka Šundić, Smilja Knežević, Dragiša Milić, Rosanda Kovijanić , Beba Kljajić-Čejovic, a ima ih još. Nažalost, mnogo manje od broja onih koji nam danas, i kod nas, već poodavna , “paraju” uši, kvare jezik, pogrešno uče našu mlađanu generaciju, zaključuje Kokolj u tekstu koji Portal Analitika objavljuje u rubrici Dijalog.
