„Sama ideja da se, posebno srpskim građanima, daljnim porijeklom iz Crne Gore, omogući da dobiju crnogorsko državljanstvo, cilja na konsekvencu koja bi im delegirala pravo da glasaju na izborima i odlučuju o sudbini Crne Gore, nesumnjivo u interesu stranih sila. Jer Srbija traži geopolitičko preuređenje prostora, koji se kosi sa crnogorskim državnim i nacionalnim interesima, na način da zemlju organizuju po njenom kulturnom i političkom modelu i u njenom interesu“, naveli su iz CEP-a.
74Ova ucjena, kažu, izrečena kroz ta tri zahtjeva, očituje materijalizaciju velikosrpske ideje, koja na koncu treba da kulmnira aneksijom zemlje.
„Međutin, dopuna Ustava nije predviđena niti moguća, sem promjena u ustavno regularnoj proceduri, a za pojedine članove, upravo na koje pledira Knežević, propisana je i posebna procedura. Članom 157. Ustava normirano da se čitav niz članova, među njima i članovi 3, 4, 12 i 13, koji se tiču državnih simbola, jezika i državljanstva ne mogu mijenjati, ukoliko se za njihovu izmjenu ne izjasne dvije trećine poslanika u Skupštini, a nakon toga i tri petine svih upisanih birača na referendumu“, napominju iz CEP-a.
Iz navedenih razloga, ističu da „ovu ucjenu treba posmatrati u ozračju političkih prilika u zemlji i u Srbiji, koje asociraju na 1918. godinu i podgoričku skupštinu“.
„Njene nezakonite i neustavne odluke, donešene na žandarmerijskim bajonetima, jedan je istoričar u doktorskoj disertaciji “pravno i ustavno utemeljio i ozakonio” konstatacijom “Srbiji se žurilo”. Vidimo da ima i nasljednika koji slično razmišljaju, vodeći računa da se i danas očito “Srbiji žuri”“, naveli su iz CEP-a.
Asocijativna je, dodaju oni, i odluka srpskih vlasti, da se „kosti šefa zloglasne tajne terorističke organizacije zvane Crna ruka, Dragutina Dimitrijevića Apisa, zaštitnika atentatora koji su ubili austorugarskoga nadvojvodu Franca Ferdinanda, i tako provocirali početak Prvoga svjetskoga rata, sahrane i podignu mu spomenik na Kalemegdanu kod zgrade u kojoj je svojevremeno bilo śedište Srpske obavještajne službe, kojom je Apis i rukovodio“.
„Ako Kneževićevu ucjenu i prijenos Apisovih kostiju na Kalemegdan posmatramo u paru, očito da nas narednih dana i mjeseci čekaju iskušenja kojima moramo biti dorasli. Svim demokratskim sredstvima se moramo oduprijeti namjeri nekih međunarodnih faktora da Crnu Goru transformmišu u teritoriju a Crnogorce iz naroda prevedu u građane. U toj situaciji, Crna Gora bez Crnogoraca ne bi imala smisla da postoji, što im je konačni cilj“, zaključili su iz CEP-a.
