Crnogorska politička scena sve više liči na tamni vilajet u kome se raskućuje skućeno, rasprodaje stečeno, prisvaja tuđe i skrnavi sveto. Represivni i imuni sistemi ne postoje, njih čerupa i primjenjuje kako ko stigne da se dočepa pozicija vlasti bez imalo obzira na Pravdu, Pravednost, Pravni red, Legalitet, Legitimitet… Svuda je vidljiva spirala regresije.
U institucijama sistema smjenjuju se vazali popova SPC, vazali kapitala, a iz najžešćeg anticrnogorskog jezgra - DF-a, tron crnogorski vrebaju istorijski grobari slobodne Crne Gore, spremili za posljednji ekser u kovčeg nezavisne, slobodne i građanske Crne Gore. Stiče se utisak da su se oportunističke bakterije uselile u sve institucije pravnog reda države i da je ona u stanju anomije.
Kolektivni patriotski korpus crnogorske identitetske snage za sada samo disciplinovano, evropejski šeta, obavještavajući parolama raskućnike Crne Gore: IMA NAS, IMA NAS… Kao da nijesu svjesni da imaju posla sa onima koji su koliko juče nasilnom desantnom operacijom ustoličili vladiku SPC u cetinjski oltar slobode, a onomad su helikopteri tuđe armije na Rumiji postavljali svetosavsku bogomolju.
Kao da nijesu svjesni da Palanka Zla, nažalost, jedino prepoznaje jezik sile…
Oni koji su do juče jaukali kako je srpski nacionalni korpus u Crnoj Gori ugrožen, sada su se ućutali, osjećaju da je „srpski nacizam“ Zla, pronašao svoga „pesnika“ uautarhičnom kultu beogradskog vođe. Njima sada, poput „buridanovog magarca“, palanačka lakomost isključuje racionalnost i očekujući sve, ostaju bez ičega.
Iz legla DF nervozno jauču Vojvode, Pipuni, Mede… Za njihovu patologiju normalnosti, normalno stanje je samo onda kada oni ugrožavaju drugoga, u suprotnom osjećaju se ugroženim. Njih ugrožava i sama pomisao na postojanje crnogorske lične i kolektivne identifikacije, nacionalnog identiteta i državotvornog digniteta koji počiva na milenijumskom istorijskom trajanju istosti.
Za njih je nacija genetsko-biološka kategorija a ne kulturološko-istorijski fenomen. Iz tog apsurdnog konstrukta rađa se teorija „duha palanke“ sa osloncem na ideologiji „čistog srpskog genetskog koda“ na zamišljenom prostoru „srpskih zemalja“. Toj ideološkoj matrici je podređeno tumačenje prošlosti i sadašnjosti. U slučaju da se prošlost ne uklapa u aktuelnu fikciju o „nebeskom narodu“ izmaštava se nova prošlost koja podržava aktuelnu političku praksu.
Na osnovu tako izmaštane prošlosti i ideološke fikcije o budućnosti, vrši se svestrana manipulacija masama, zombira se javno mišljenje. Ljudi se pretvaraju u političke amebe. „Isključuje“ se zdrav razum i ubacuje virus ideološke matrice koji razara znanje stečeno istorijskim iskustvom. Njega zamjenjuje „privid“ koga su vještački iskonstruisali „reditelji“ izmaštane „istine“ o budućnosti „nebeskog naroda“.
Tako je decenijama velikosrpska ideološka propaganda doprinosila demontaži i crnogorske nacije. Umjestoistorijske istine građanima su nametani novi, tuđi politički mitovi. Umjesto hegemonije istine o milenijumskom trajanju crnogorske istosti, „isključeni zdrav razum“ prihvata hegemoniju laži i poluistina upakovanih u crne političke mitove o „ svemogućem srpstvu“ i „nerešenom srpskom pitanju u Crnoj Gori“.
Na aktuelnoj političkoj sceni tamnog vilajeta u Crnoj Gori nastaju nove crne mrlje, koje su proizvod anticrnogorske destruktivne politike državne hegemonije Beograda sa krstaškim pohodom SPC na Crnu Goru. Te crne mrlje čine aktivisti u službi velikosrpskog hegemonizma, kadrovani iz tanjevine crnogorske Čovječnosti i Čestitosti, koji pristaju da izdaju sveti zavjet generacija predaka crnogorskih i priklone se koritu neprijatelja Crne Gore. To nijesu izdajnici zbog zablude ili neznanja ili nužde.
Neki od njih su i prvaci državnih teritorijalnih institucija Crne Gore. Oni su bili na brifingu kod nacistiknje Milice Zavetnice u Skupštini Srbije. Oni su „školovana“ peta kolona i prvih šest kandidata za Tarpejsku stijenu.
A terenski radnici beogradskog autokrate, u liku Rakovića, Bećkovića, Bokana, Antića… rovare po Crnoj Gori i uz pomoć lojalnih domaćina iz DF, spremaju izborni inženjering za „proizvodnju“ dovoljno Srba za predstojeće izbore i popis stanovništva. Od broja namaknutih „Fatića“ u prostoru crnogorskom, zavisiće uspjeh Projekta „čistog srpskog genetskog koda“ u Crnoj Gori.
A „genetska čistoća“ je za mnoge „koritaše“ crnogorske, samo pokriće za sopstveno ljudsko zastiđe i ništavilo. Polakomili su se na veliki novac iz beogradske centrale namijenjen za kupovinu „ljudskosti“ svakakve crnogorske pogani, za jednokratnu upotrebu. Jer, samo „zombirani“ građani crnogorski mogu razarati svete simbole i vrijednosti crnogorske.
A čini se da je sve više kandidata iz torine crnogorske spremno da zbog korita velikosrpskog, upotrijebi Longinovo koplje u srce crnogorsko.
