- To znači da tražimo da se u opštinama u kojima smo apsolutna ili relativna većina, značajan dio u stanovništvu, ali i u onim opštinama crnogorske države u kojima živi manji broj Srba, shodno članu 79. Ustava, poštuje ustavno pravo na izbor, upotrebu i javno isticanje srpskih nacionalnih simbola, paralelno sa državnim, kazao je Dedeić za Portal Analitika.
ANALITIKA: Kakav je stav Srpske liste o zahtjevima opozicije da izmjene Ustava u oblasti pravosuđa uslovi izmjenama državnih simbola?
DEDEIĆ: Oni koji vjeruju da bi realizacijom predloga da klonirana blijeda crnogorska trobojka bude narodna zastava uspjeli da još jednom prevare srpski narod, moraju da prestanu da potcjenjuju one u čije ime navodno govore. Inicijativa o simbolima je štetna po Srbe koliko i učešće njenih predlagača u kontroli popisa ili izmјeni zakona koji је predviđaо srpski nastavni plan za srpsku dјecu zarad crnogorsko-srpsko, bosansko, hrvatskog jezika. Narodna zastava sama po sebi ne znači ništa i to je Srpska lista saopštila još 2007. godine kada je prilikom rada na Ustavu Crne Gore SNP, odnosno Vuksan Simonović, predložio modalitet narodne zastave. Tada se tome najoštrije suprotstavio poslanik SL Andrija Mandić koji je inicijativu SNP-a nazvao glupošću koja vrijeđa srpski narod. Danas je upravo on preuzeo Vuksanovu trobojku, stilizovao je i izblijedio, i nakačio joj zlatne obrube, u saradnji sa Nebojšom Medojevićem i predlaže je, kao i SNP, za narodnu zastavu. Nova kičerajska melting-pot zastava je nalik kalemljenju maternjih jezika od kojih je danas, projektovano, ostao samo crnogorski.
Tri su stvari vrlo važne. Prva – da po pravilu niko nije dužan da ističe narodnu zastavu i Srbima ona ne može da zamijeni hljeb, plate i radne angažmane koje nam duguje ova država. Druga, bitnija – Mandić i Medojević bi kloniranom narodnom zastavom da pokažu da i Srbi navodno imaju svoj simbol među državnim simbolima. E, to bi tek bila podvala jer je riječ o konstruisanom, odnosno projektovanom simbolu čija je suštinska svrha da se razlikuje od srpske državne zastave. S obzirom da je Srbija matična država srpskog naroda, naš nacionalni simbol je državna zastava Srbije. Za tu zastavu smo emotivno vezani, pod tom zastavom se radujemo i slavimo, sve druge zastave, zastave ostalih naroda u crnogorskoj državi poštujemo.
ANALITIKA: Da li SL priznaje državu Crnu Goru, njene simbole : grb zastavu i himnu?
DEDEIĆ: Nas nije diskriminisala Ekvatorijalna Gvineja ili Venecuela. To što živimo u crnogorskoj državi, košta nas mnogo čega. Smiješno je reći da ne priznajete ili konstatujete navodno nepostojanje nečega što presudno utiče na vaše živote.
Grb i zastava crnogorske države simboli su najbrojnijeg naroda, Crnogoraca. Za te simbole Srbi nisu emotivno vezani. Svakako, ima Srba, manjina među nama, koji su emotivno vezani za bilo što od čega mogu imati koristi, uključujući režimske napojnice, pa i crnogorske simbole.
Sa druge strane, mi nemamo pravo da dovodimo u pitanje nacionalna obilježja Crnogoraca sa kojima smo se, na sreću, identitetski raskusurali. Takođe, odavno smo primili k znanju činjenicu da su, nažalost, svi sem Srba, sa manje ili više emocija izabrali crnogorske za državne simbole. Srba je trenutno manje od trećine, zahvaljujući popisnim mahinacijama DPS-a i SDP-a i kolaboraciji Andrije Mandića sa Vladom Crne Gore i Monstatom. U svakom slučaju, nema potrebe da se, kao manjina u crnogorskoj državi, nešto posebno raspravljamo zbog odluke heterogene apsolutne većine o njihovim zajedničkim simbolima.
ANALITIKA: Znači, Vama nijesu sporni simboli crnogorske države?
DEDEIĆ: Dakle, mi priznajemo postojeće državne simbole, ali kao svoje nacionalne prihvatamo samo državne simbole Srbije. To znači da tražimo da se u opštinama u kojima smo apsolutna ili relativna većina, značajan dio u stanovništvu, ali i u onim opštinama crnogorske države u kojima živi manji broj Srba, shodno članu 79. Ustava, poštuje ustavno pravo na izbor, upotrebu i javno isticanje srpskih nacionalnih simbola, paralelno sa državnim.
ANALITIKA: A šta je sa državnom himnom?
DEDEIĆ: Što se državne himne tiče, ona je apsolutno prihvaćena, bez rezerve, himna crnogorskog naroda, iako ju je napisao ratni zločinac. Međutim, poštujemo i to pravo crnogorskog naroda, ali i svih drugih grupa i pojedinaca koji su odlučili da podrže njen izbor za državnu himnu. Uzimajući u obzir činjenicu da je njen autor odgovoran za likvidaciju hiljada pripadnika Jugoslovenske kraljevske vojske u Otadžbini, nećemo ustati prilikom njenog intoniranja. Svakako, ona jeste državna himna, to jeste njen trenutni društveni značaj i težina i ne ulazimo u to da li je interes crnogorskog naroda da afirmiše i kvislinški, odnosno fašistički dio svoje prošlosti. Da li će Đukanović, Medojević i Krivokapić skraćivati himnu ili neće, nas se ne tiče. Evidentno je oduševljenje navijača Crne Gore tokom njenog intoniranja, mi to vidimo, ne možemo to da osporimo, sa tom himnom na usnama Crnogoraca je razorena i naša država. I pored svega, ne treba ih sprečavati da ispolje svoje osjećaje i nacionalni ponos. Skupovi u organizaciji Srpske liste, kao i do sada, uvijek će počinjati sa ,,Bože pravde’’ i tražimo da se himna Srbije intonira i tokom proslava naših nacionalnih praznika koji, naravno, nisu identični sa crnogorskim nacionalnim praznicima.
ANALITIKA: Zbog čega je SL kritikovala proteste građana u organizaciji MANS-a, USSCG i SU?
DEDEIĆ: Srbi su jednom urnisali svoje interese kada su masovno podržali Nebojšu Medojevića na izborima 2006. godine. Podsjećam da je Medojević tada tokom cijele predizborne kampanje tvrdio da ga identitetska pitanja ne interesuju. Onda je Ustavom 2007. godine toliko razorio naše interese i potencijale u crnogorskoj državi, jednostrano, bez bilo kakvog društvenog konsenzusa, insistirajući na nespornim crnogorskim identitetskim prava, ali minimizirajući prava Srba. Slobodno se može kazati da je to udarac od koga se nismo oporavili. Jedina rasterećujuća okolnost jeste Andrija Mandić koji danas pokušava da održi Medojevićevu ideologiju koja je, na sreću, na aparatima, pa je i Mandić pročitan. Time je lider Nove dokazao da je džoker crnogorske države u srpskom biračkom tijelu koji bezličnom trobojkom i sličnim smicalicama pokušava da zacementira Medojevićev Ustav i skrene pažnju sa socijalnih problema srpske populacije u crnogorskoj državi. Da ne bude spora, nije problem što su lideri MANS-a i USSCG listom nacionalni Crnogorci, problem je što tvrde da se, pored neriješenog srpskog, završilo vrijeme identitetskih i nacionalnih pitanja. Preciznije, pokušavaju da nam urade isto što i Medojević, samo otvorenije i bez zadrške.
Mi tvrdimo da je srpsko pitanje par excellence socijalno-ekonomsko pitanje i za nas pedeset puta važnije od borbe protiv kriminala i korupcije, protiv kojih se inače bori Interpol. Mi smo najizopšteniji u ovoj državi samo zato što smo to što jesmo i što nećemo nikada, po bilo koju cijenu, biti nešto drugo. Inače, nedopustivo predugo kasnimo u rešavanju naših problema zbog Medojevića, pa nam ne treba novi ili sličan Medojević. To bi nas već ubilo.
N.ZEČEVIĆ
