Od kada je prvi put javnost upoznata sa sintagmom tzv. ”srpskog sveta" septembra 2020. godine, slobodomisleći, nezavisni intelektualci zabrinuto upozoravaju da ta kovanica neodoljivo podsjeća na aspiracije zvanične srbijanske politike iz devedesetih godina, o stvaranju “Velike Srbije”, na račun njenih susjeda, što je impliciralo strašne ratove, stradanja i razaranja.
Aktuelni srbijanski predsjednik Aleksandar Vučić, koji sebe svakodnevno predstavlja kao Vođu svih Srba, sinoć je u izbornoj noći u direktnim TV obraćanjima, na najdirektniji način pokazao planove svoje politike, dovođenjem u svoj izborni štab predsjednika crnogorske Skupštine Andriju Mandića i predsjednika RS Milorada Dodika.
Način na koji je to učinjeno (naknadni ulazak, čestitanja), ukupno držanje i ponašanje dvojice Vučićevih vazala, te njihovo poslušničko aplaudiranje Vođi svih Srba, dok su se istovremeno javno plasirali dokazi: slike, video snimci, izjave itd. o izbornim prevarama, dovođenju desetina hiljada građana drugih država u Srbiju da glasaju Vođinu SNS, ukazuje da se od sada neskriveno kreće u otvorenu kampanju plana promjene postojeće arhitekture Zapadnog Balkana.
51Četnički vojvoda Andrija Mandić, nagrađen Vulinovom sabljom sa posvetom, za najveći doprinos jačanju malignog uticaja Beograda u Crnoj Gori na štetu Države Crne Gore i njenog nacionalnog identiteta, nakon mnoštva izjava da je promijenio svoju anticrnogorsku politiku, sa mjesta drugog po rangu funkcionera u Crnoj Gori, ne samo da je grubo obmanuo javnost, nego je najgrublje ponizio dostojanstvo Skupštine suverene države, stajući uz politiku koja se grubo i otvoreno miješa u unutrašnja pitanja Crne Gore.
Procesi agresivne politike Srpske pravoslavne crkve prema nesrbima, direktno miješanje u državne i lokalne izbore u Crnoj Gori i aktuelna anticrnogorska kampanja u vezi sa popisom sa nevjerovatnom i neprimjerenom popisu prosrpskom nacionalnom propagandom, sve su projekti i aktivnosti koje se kreiraju, kontrolišu i finansiraju iz Beograda. Izvršioci ovih projekata na crnogorskom terenu su Mandić, pop Mićović i njihove ekspoziture po Crnoj Gori koje kontroliše i finansira Srbija.
Navodna priča zvanične Srbije, da sve gornje ne podrazumijeva teritorijalne aspiracije Srbije prema susjedima, u ovom slučaju prema Crnoj Gori, već da je navodno samo pitanje brige za građane srpske nacionalnosti, notorna je neistina. Ta priča samo vodi jednom cilju, otvaranju sukoba za novu podjelu teritorija i proširenju Srbije, na račun prvih susjeda: Crne Gore, Kosova i Bosne i Hercegovine.
Istovremena diskriminacija građana Srbije, koji se izjašnjavaju kao Crnogorci i njihovo prisilno asimilovanje je tabu tema vlasti i javnosti kako u Srbiji tako i u Crnoj Gori.
Kako sada izgleda na terenu i prema odnosu vlasti na imperijalne projekte Srbije, Crna Gora je postala najranjivija zamlja za demontažu i secesiju. Uprkos činjenici što smo članica NATO saveza, bezmalo sve crnogorske institucije su preuzeli prosrpski kadrovi, koji su direktni izvođači radova po planovima Aleksandra Vučića i agresivnih centara i kreatora srpskog nacionalizma.
Krajnje je vrijeme da se pruži organizovan i sinhronizovan otpor ovim trendovima, prozovu i na pravnu odgovornost pozovu svi organi i pojedinci koji ih predstavljaju. Prvi koji je i ranije zaslužio takav status, nepravosnažno osuđeni za krivično djelo protiv institucija Države Crne Gore je Andrija Mandić. Njegovo sinoćnje prisustvo u Beogradu šteti interesima Crne Gore, ponižava njenu nezavisnost i ometa njenu aspiraciju da postane punopravna članica EU.
(Autor je član GO Crnogorske evropske partije)
