Najavljen kao komedija, “El buen patron” više je satirična anti-korporativna drama, u kojoj je na izuzetan način izgrađen karakter Hulija Blanka, vlasnika fabrike industrijskih vaga, smještene u pasivnim krajevima Španije. Glavna uloga povjerena je Havijeru Bardemu, o čijoj glumi i nije neophodno naročito govoriti. Ipak, bitno je pomenuti ostatak glumačke ekipe, koja je cjelokupan posao odradila maestralno.
Počevši Blankovom porukom zaposlenima “na mene nemojte gledati kao na gazdu”, “El buen patron” priča je o izrazito manipulativnom čovjeku koji ne preza ni od čega na putu ka zacrtanom cilju. U ovom slučaju, cilj je (naizgled) regionalna privredna nagrada, a do nje će Blanko – šef koji utiče na živote čitave lokalne zajednice – doći uz mnogo mračnih dešavanja i lančanih reakcija koje će sopstvenim činjenjem pokrenuti.
Nije Hulio Blanko u današnjem svijetu atipičan. Shvatićete to, uostalom, i sami dok budete gledali film – takvih pojava ne fali svuda oko nas. No, priča o njima upravo je sjajno ispričana u posljednjem Aranoinom filmu.
Kada je u pitanju sam reditelj, publika ga možda najprije pamti po prethodnom ostvarenju “Loving Pablo (Escobar)”, u kojem je glavnu ulogu takođe tumačio Havijer Bardem, no sjećamo se i njegovog filma “Un dia perfecto” iz 2015. godine.
Ipak, oni koji su detaljnije pratili njegov rad, sjetiće se upravo prve saradnje Aranoe sa Bardemom, na filmu “Los lunes al sol”, koji je 2002. bio i španski kandidat za Oskar. Bilo je to iznenađenje, jer su svi očekivali da će kandidat Španije biti Almodovarov “Hable con ella”.
I ovog puta dogodilo se isto – iako su Almodovarove “Madres parallelas” bile viđene kao španski kandidat, na kraju je to postao “El buen patron”. Ipak, iako se našao među 15 finalista, nije se našao među pet nominovanih filmova.
Uprkos tome, u pitanju je izuzetno ostvarenje, bez suvišnih momenata i uz brojne scenarističke, rediteljske i, naravno, glumačke bravure. Upravo zato, “El buen patron” jedan je od novijih evropskih filmova koje nikako ne treba propustiti.
