IBAR je još topao, ali se Evropa ohladila. Tragične konsekvence drugovanja s Aleksandrom Vučićem. Upozorenje da nas IBAR s ovakvom većinom može povesti ka pogrešnoj stanici – Ibarskoj magistrali, rapidno se obistinilo.
Radost je kratkog daha. Cijenu pretjeranog optimizma iz 2020. plaćamo svakodnevno.
Kratak je put od željene članice do evropske opomene zemlji kojoj prijeti izolacija. Crna Gora je vraćena na ideološke postavke iz devedesetih - sukob sa Hrvatskom, pristajanje na izolacionizam, šešeljizacija domaćinstvom zločinačkog presabiranja. Sve se ponavlja, osim unutarpartijskog raskola kao strateški spasonosnog iskoraka.
Saopštenje MVP nakon vikend odmora, koje je kako čujemo zapravo odgovor na novu protestnu notu, prizeman je pokušaj banalizacije opravdano oštrih reakcija Hrvatske, te posljedica izglasavanja po političkom diktatu natipkanog dokumenta – svojevrsne zaustavne trake integracionog procesa.
Tek povremeno budno MVP, dakle, objašnjava ono što tvorci i egzekutori u političkim rječnikom napisanom tekstu namjerno nijesu pomenuli. Nesrećna relativizacija uveliko razobličene matrice i politički montiranog postupka.
31
Otkazivanje posjete Šarla Mišela, te izbacivanje paragrafa o Crnoj Gori iz deklaracije Savjeta Evrope bolni su diplomatski šamari Vučićevim i Mandićevim pulenima. Spajićeva IBAR šarada bez srećnog kraja. Čak ni Milatović, naglo preobučen u prozapadnog kritičara antievropskih poteza neće prevariti Brisel. A bilo je krajnje naivno živjeti u uvjerenju da je prozapadna igra neukih politikanata oličena u deklarativnim skrivalicama dugog vijeka.
Nastupi u predsjedničko-premijerskim odijelima, bez državničkog stava, s maksimalno tri jedva sročene proste rečenice više ne piju vodu. Tik-tak. Vrijeme curi. Demaskirane su vanjskopolitičke obmane bezbroj puta prepakivane milozvučnom retorikom. Iz premijerove paralelne vizure stanje je redovno - neinformisan je, kao i obično.
Vučićev osvetnički naum da nakon usvajanja rezolucije o Srebrenici kontrarevolucijom o Jasenovcu,poput svoje, dobro zaljulja i crnogorsku stolicu u Briselu, već rezultira konkretnim posljedicama. Za proevropsku i građansku Crnu Goru porazan čin. A svaki poraz evropske Crne Gore autokrata i njegovi crnogorski seniori Mandić i Knežević smatraju velikom pobjedom.
Poruku koja se odašilje usvajanjem rezolucije o Jasenovcu briselska administracija ispravno je razumjela. Antizapadni, velikosrpski zaokret napokon je naišao na odlučan odgovor. Preskočeni su svi pragovi tolerancije na politiku regionalnog neprijateljstva, potpuno podređenu totalitarnim, rusko-srpskim interesima.
Implikacije sluganskog djelovanja cjelokupne vladajuće većine, poprimaju znatno širi oblik od narušavanja dobrosusjedskih odnosa. S jedne strane zvanični Zagreb dobio je evropski vjetar u leđa i potporu za adekvatan odgovor na neprijateljski čin zvanične Podgorice. Pred nosom crnogorske vlasti, zalupljen je najmanje jedan donedavno širom otvoren briselski prozor, a vrata su na pola.
Plan pozicioniranja Crne Gore kao novog faktora destabilizacije i zaoštravanja regionalnih odnosa, označen je kao zapadno neprihvatljiv. Protumačene su nakane kontrolora i njegovih izvođača radova.
Poruke sujasne – vlast koja nakon nevoljnog otaljavanja formalnog dijela EU agende snažno grli beogradske skute, sve je osim proevropske. Legitimizacija crnogorskog utapanja u srpski svet neće se ćutke posmatrati.
Znakovite su briselske poruke s još jednog aspekta. Najava velikosrpskog sabora 2 u crnogorskoj verziji simbolizuje zvaničan povratak u devedesete. Pogubne reperkusije takve politike onom dijelu osviješćenih i u regionalne prilike dobro upućenih zapadnih zvaničnika ne treba crtati.
Početak mađarskog predsjedavanja ljekovit je s Vučićevog i Putinovog velikodržavnog gledišta. Međutim, pogled novog briselskog rukovodstva na velikosrpsko srljanje Crne Gore biće znatno drugačiji. Za razliku od dosadašnjeg komesara Borelja, novoimenovana komesarka Kaja Kalas ne gaji fleksibilan pristup prema antievropskim politikama.
Nema više prečica i zaobilaznih puteva. EU upozorenja odjekuju glasno - u finalnoj fazi pretpristupnog procesa nema povlastica, a greške se skupo plaćaju.
Crnogorski voz ispada iz evropskih šina. Nadomak smo Ibarske magistrale, a od zapadnog svijeta udaljeni civilizacijski presudnim kilometrima. S ovakvom vladajućom klikom otrježnjenju se ne trebamo nadati. Igranje po velikosrpskim taktovima mogli bismo platiti evropskom diskvalifikacijom. Konačno buđenje građanski orijentisanog političkog, intelektualnog i aktivističkog krila, makar i kroz vaninstitucionalno djelovanje jedini je lijek.
Spajić koji puzeći slijedi Mandića i Kneževića od realizacije najvažnije stavke s ispostavljenog spiska, ukidanjem suvereniteta dvojnim državljanstvom neće odustati.
Stvaranje državice ogrezle u robovskom pokoravanju agresorskim projektima vodilo bi potpunoj izolaciji i marginalizaciji Crne Gore, suprotno postreferendumskim proevropskim idealima.
