U novom nacrtu Temeljnog ugovora piše da se uvažava istorijska uloga SPC (u prethodnom pisalo SPC u Crnoj Gori), a posebno Mitropolije crnogorsko-primorske za vrijeme crnogorskih mitropolita-gospodara, kao i njena uloga u državnosti Crne Gore i društvenom, kulturnom i obrazovnom razvoju, što se razlikuje od prethodne verzije koja je naglašavala istorijsku ulogu MCP, kako je tada obrazloženo iz Vlade, kao jedine od postojećih eparhija SPC koja je temelj državnosti Crne Gore.
Filipović navodi da sami članovi sporazuma manje-više nijesu sporni i da su slični ugovorima koje je Crna Gora potpisala sa Islamskom zajednicom ili Katoličkom crkvom.
“Ono što je sporno i skandalozno je preambula ugovora, koja je ništa drugo do propaganda i revizija istorije. Ovaj ugovor nema svrhu zaštite vjerske zajednice koja ga potpisuje sa državom Crnom Gorom, već propagandističku. Preambula govori da je Pravoslavna crkva Srbije jedina legitimna hrišćanska crkva u Crnoj Gori, jedina koja ima kontinuitet od Hristovog vremena do danas. Ignoriše se Crnogorska pravoslavna crkva, Katolička crkva koja je ovdje duže nego pravoslavna, a na kraju i istorija samog pravoslavlja i hrišćanstva kod Srba jer sve počinje od Nemanjića”, saopštio je Filipović.
Politički analitičar Srđan Vukadinović smatra da bi potpisivanje Temeljnog ugovora trebalo odložiti za stabilnije vrijeme.
Navodi da su u Crkvi Srbije svjesni da će Vlada Crne Gore pasti 4. februara i da ne žele da upadnu u još jednu zamku.
“Konačna verzija teksta mora biti dostupna javnosti. Jedna verzija je u Patrijaršiji, druga u Vladi, treću je vidio potpredsjednik Vlade itd. Očito da srpska crkva u Crnoj Gori, kao i uvijek, pokušava da igra na rascjepu među ljudima, a pri tome želi da ostvari dominaciju nad ostalim religijskim zajednicama i da bude ključni subjekat dešavanja”, zaključio je Vukadinović za Gradski portal.
