Baš kada je mislio da je popravio imidž, nakon napada da ne poštuje privatnost koji su uzdrmali njegovu socijalnu mrežu sa 400 miliona korisnika, novi udarac je najava snimanja tog filma.
Film, u produkciji Kolumbia Pikčers, s budžetom od 47 miliona dolara, režiraće Finčer, reditelj filmova “Sedam”, “Klub boraca” i “Neobičan slučaj Bendžamina Batona”.
Priča o početku snimanja filma o tamnoj strani mladog milijardera dolazi u trenutku kada se naveliko raspravlja o budućnosti Fejsbuka, upravo zbog zaštite privatnosti korisnika oko koje se lome mnoga koplja.
Scenario za film, koji je adaptirao Aron Sorkin, tvorac “Zapadnog krila”, prema knjizi “Slučajni milijarderi: osnivanje Fejsbuka, priča o seksu, novcu, geniju i izdaji” autora Bena Mecriha, hronologiziran je meteorski uspjeh Fejsbuka i Zukerberga.
Prije šest godina Zukerberg je utemeljio taj sajt u svojoj sobi na Harvardu i za samo nekoliko mjeseci postao najmlađi milijarder koji je sam zaradio svoj novac. U knjizi se na gotovo romansiran, ali prilično opak način opisuje njegov uspon prema internetskom kraljevstvu.
Potkraj ove godine na velikom platnu ćemo gledati uspon Zukerberga od “harvardskog razbojnika” do plejboja iz Silicijske doline, kako ga naziva Mezrih. Tvrdi da je bio jako bezosjećajan i prema svim “običnim malim ljudima” koji su mu pomogli u usponu.
Priča o najmlađem svjetskom bogatašu počinje u baru u blizini Harvarda, gdje kompjuterskog geeka Marka, studenta druge godine, zbog prevelike osobenosti napušta djevojka. On odlazi u svoju sobu i nakon nekoliko piva upada u sve kompjutorske sastave Univerziteta i skida fotografije svih cura koje su živjele u kampusu.
Napravio je sajt na kojem su studenti mogli glasati o tome koja je cura najzgodnija. Taj nestašluk prouzrokovao je pad kompjuterskog sistema na Harvardu, jer su svi studenti počeli istovremeno koristiti taj sajt. Bio je gotovo izbačen s tog uglednog Univerziteta, ali je uz finansijsku pomoć jednog prijatelja sajt ubrzo pretvorio u diva socijalne mreže.
Autor priznaje kako nikada nije intervjuisao Zukerberga, koji nije htio s njim razgovarati. Mezrih je koristio sudske dokumente, novinske natpise i opširne razgovore sa svojim glavnim izvorom, Eduardom Saverinom, Zukerbergovim odbačenim prijateljem. Usprkos tome, Mezrih tvrdi da njegova knjiga nije fikcija. Kritičari su ga prozvali da je napravio još veći jaz između činjenica i fikcije i pridonio da se glasine objavljuju kao činjenice. No, film se željno iščekuje.