Jedan od autora i potpisnika otvorenog pisma, profesor međunarodnih odnosa u Školi za globalne studije "Frederik S. Pardi" na Univerzitetu Bostona Vesko Garčević kaže u razgovoru za Glas Amerike da zbog poteza Beograda, atmosfera u regionu podsjeća na devedesete.
“Vidimo jačanje nacionalizma, istorijski revizionizam, negiranje genocida u Srebrenici i ideju o stvaranju nekih novih velikih država ili prekrajanju postojećih granica u regionu. Pogoršava se i ekonomska situacija, a pandemija je to napravila još gorim”, ističe Garčević, bivši ambasador Crne Gore pri NATO-u i nacionalni koordinator za Alijansu.
Kao primjer alarmantnih poteza vlade u Beogradu, u pismu se navode događaji iz septembra, naročito na Kosovu gdje su, kako se ističe, srpski tenkovi, borbeni avioni i oklopna vozila bili raspoređeni u neposrednoj blizini kosovske granice.
Ocjenjuje se da su ti manevri bili rezultat "iznenadnih odluka Beograda da odustane od sporazuma o registarskim tablicama koji je EU pregovarala sa Srbijom i Kosovom prije skoro deset godina".
Dodaje se da je tome prethodila bezbjednosna kriza u Crnoj Gori izazvana utoličenjem novog mitropolita Srpske pravoslavne crkve što je, kako se ocjenjuje, "na najzapaljiviji mogući način sprovela vlada u Podgorici, čije su bliske veze sa Beogradom dobro poznate".
Autori pisma navode i da je Vučićev najbliži regionalni saradnik, član Predsjedništva Bosne i Hercegovine iz reda srpskog narodaMilorad Dodik,"nastavio višemjesečnu kampanju bojkota i opstrukcije državnih institucija" i prijetnje otcjepljenjem Republike Srpske i reformom "takozvane "Vojske Republike Srpske".
Ističe se da su potezi Beograda manifestacija nove politike "srpski svet" za koju se smatra da je ponovno pokretanje projekta „Velike Srbije“ iz doba Slobodana Miloševića, "koji je doveo do najgoreg nasilja i najvećih zločina u Evropi od Drugog svjetskog rata".
“Kada stavljate sve te poteze zajedno, onda vam je jasno, a to nije ništa novo jer i zvaničnici iz Vlade Srbije to samo potvrđuju, ministar Vulin to stalno govori, ideja o srpskom svetu slična je onoj ideji koju smo slušali o granicama Karlobag tokom devedesetih godina. Na drugoj strani, neki je predstavljaju kao blijedu kopiju ruskog svijeta. Postoji ideja da se da nešto Srbima zato što su, u njihovim očima, izgubili mnogo i da je ideja o srpskom svetu osmišljena da vrati to što njima pripada. Sa stanovišta ostalih naroda, to izgleda sasvim drugačije”, kaže Garčević za Glas Amerike.
Garčević smatra da je poslije posljednjeg samita Evropske unije u Sloveniji postalo jasno da je perspektiva članstva balkanskih država u EU " maglovita". On ocjenjuje i da zbog toga postoji više načina na koji Vašington može da pomogne.
“Da sinhronizuje svoje aktivnosti sa Evropskom unijom, da bude aktivniji na nekoliko mjesta - Bosni i Hercegovini, u dijalogu Srbije i Kosova i da promoviše da dvije strane na jednak način učestvuju u dijalogu, da ne bude da jedna strana na neki način nastupa i pregovara sa slabije strane. Da podrži demokratske pocese i da se osnaži dalja evroatlantska integracija regiona, jer mislimo i da je tu došlo do usporavanja procesa”, naglašava Garčević.
Dodaje i da vjeruje da u Vašingtonu postoji politička volja za veći angažman na Balkanu.
“Kontekst geopolitički jeste takav da mnogi kažu da nakon Avganistana i usmjeravanjem većinom na Pacifik, Amerika zapravo prepušta djelove svijeta kao što je Balkan nekom drugom, u ovom slučaju Evropskoj uniji. Međutim, ono što pravi razliku je da bez velikog ulaganja, recimo finansijskog, i velikog političkog rizika, Amerika može da napravi veliki dobitak. Ta angažovanost ne traži neku ekstremno finansijsko, politilčko ili vojno prisustvo, ali može da napravi velike rezultate”, zaključuje Garčević.
Otvoreno pismo potpisalo je 12 albansko-američkih, bosansko-američkih i crnogorsko-američkih organizacija dijaspore, te desetine pojedinaca.
3
