Tako su pjevali za dušu, oni koji su tokom Drugog svjetskog rata, kada je i napravljen ovaj zločin, navijali i podržavali one koji su zločin i napravili, navodi se u saopštenju.
„Besmrtne žrtve ovog stravičnog zločina, nakon skoro osam decenija, „doživjele“ su da ih mučenicima proglašavaju oni koji su držali stranu kolaboranata i domaćih izdajnika. Da njihovo stradanje prekrajaju i razvlače oni koji su u današnjoj Crnoj Gori povampirili četničku ideologiju i veličaju mnoge zločince iz tog i drugih ratova. Da se, od strane onih koji ne priznaju cijele genocide, premeće njihova žrtva u nešto što nije i da ih veličaju kao „srpske“ žrtve u nacionalističkom obračunu sa mrskim inima“, kazali su iz GI 21. maj.
Stoga, kako su istakli, zarad istine i istorije, dužni smo da podśetimo da su nedužni stanovnici vasojevićkog sela Velike stradali, 28. jula 1944. godine, od strane dvije SS divizije.
„Da su ih napali okupatori i kvislinzi iz razloga što su bili komunisti i što se baš u Velici nalazio štab partizanski za cijelu tu oblast. Na žalost, koristeći priliku što su partizanske jedinice, po naređenju Vrhovnog štaba otišle prema Sandžaku i Kosovu, kako bi spriječile povlačenje trupa E grupe armija Vermahta iz Grčke, zločinci su napali nezaštićeno selo i ubili više od 500 đece, žena i staraca. Zato je više nego neprimjereno, da danas, prekrajajući istorijska fakta, njihova žrtva bude unižena i izvrgnuta ruglu od strane onih koji se klanjaju svemu onome protiv čega su se Veličani i svi drugi partizani borili“, zaključili su iz GI 21. maj.
