Feliks Baumgartner (43) pati od napada panike izazvanih klaustrofobijom, što je veliki problem ako planirate da se u okviru misije "RedBullStratos" dva sata penjete na 39 kilometara visine obučeni u odijelo pod pritiskom. Još sa šlemom na glavi. I u skučenom prostoru kapsule.
Specijalno odijelo koje je tokom skoka nosio, mada napravljeno da omogućava maksimalnu vidljivost i slobodu pokreta, ipak ograničava i pokrete i vidno polje i izazivalo je napade panike kod Baumgartena, koji ranije nije nosi nešto slično. U jednom trenutku, tokom 2010. godine, kada je trebalo da prođe test izdržljivosti u specijalnom odijelu, naprosto je otišao na aerodrom i pobjegao iz SAD. Ipak, uz pomoć psihologa savladao je tehnike za opuštanje i jačanje samopouzdanja kojima je pobijedio napade panike, prenijeli su mediji u regionu.
Baumgartneru, kao bivšem vojnom padobrancu, nijesu bile strane situacije u kojima treba prevladati strah. Prilikom svojih 2.500 skokova, među kojima je bio i onaj sa kula "Petronas" i sa "Nebodera 101" u Tajpeju, naučio je kako da se izbori sa strahom, pa čak i da ga okrene u svoju korist.
- Strah mi je postao prijatelj. On me sprječava da pređem crtu. Na misijama poput ove morate biti u vrhunskoj mentalnoj formi i imati kontrolu nad svim što radite, a ja se temeljno pripremam - izjavio je Baumgartner tokom priprema.
Naučio je tehniku “borbenog disanja”
U psihološkim pripremama mu je naročito puno pomogao dr Džervejs. Nakon što je ustanovio da Baumgartner odijelo ne koristi kao izgovor da odustane, naučio ga je da fokus pažnje sa odijela - odnosno sa svog straha od zatvorenog prostora - preusmjeri na svoju istinsku inspiraciju i krajnji cilj: skok i nagradu koja ga potom čeka. Da bi to postigao, Baumgartner je morao da se poveže sa onim što je dr Džervejs nazvao njegovim unutrašnjim putovanjem: sa svojom najintimnijom željom da stigne tamo gdje još niko nikada nije bio.
Naučio je i tehniku “borbenog disanja”, odnosno dubokog disanja koje smiruje, kao i tehniku pozitivnog unutrašnjeg monologa, u kom se naročito velika pažnja poklanja izboru riječi koje se koriste u razgovoru sa sobom i drugima.
- Unutrašnji monolog je osnova samopouzdanja i samopoštovanja - tvrdi dr Džervejz.
Jedna od tehnika koje je Baumgartner naučio bila je i da tokom faze uspinjanja uvjek bude nečim zaokupljen. Prilikom finalnog uspona stalno je razgovarao sa Džonom Kitindžerom, bivšim pilotom lovačkog aviona i nosiocem prethodnog rekorda u skoku s najveće visine. Kitindžer je dubokim glasom sa Feliksom ponavljao spisak od 40 stvari, listu svih poteza koje će morati da učini kada dođe vrijeme za napuštanje kapsule.
Kada je taj čas kucnuo, Kitindžer mu je rekao:
- Dobro, ustani i stani na spoljni stepenik. Uključi kamere. A sada će o tebi brinuti naš anđeo čuvar. Baumgartner je izašao napolje, pozdravio se i skočio, nakon što je poslao poruku koja se nije dobro čula zbog radio-statičkog šuma. Kasnije je ponovio:
- Znam da me cio svijet gleda i volio bih kada bi svijet mogao da vidi ono što ja vidim. Ponekad morate da odete zaista visoko da biste shvatili koliko ste zapravo mali.
(foto: blic.rs)
