“Ne može niko, pa ni Radunović, procjenjivati koji je to “nivo realnog” učešća u vlasti Bošnjaka, tim više što su “svoje” glasove dobili na izborima, u političkoj utakmici i apsolutno je normalno da njihova podrška, kao političkog subjekta, ima svoju težinu i uslove koji će im donekle garantovati da neće biti ničiji “privjesak” ili “dekor”, kako ih u dijelu javnosti predstavljaju”, kaže Knežević-Perišić.
Radunovićeve partijske kolege su, dodaje, i ranije govorile da oni “ne baštine Crnu Goru kojom bi upravljali Bošnjaci, Albanci ili Hrvati”.
“Ova izjava nije ništa novo. Međutim, predstavljam dio Crne Gore koja smatra da je naša država posebna ne samo na Balkanu nego i u Evropi, upravo po tome što je njeni manjinski narodi, u najvećoj mjeri, doživljavaju kao svoju državu, što su više puta dokazali. Crna Gora je velika baš po odnosu manjina prema njoj, ona je građanska demokratija u kojoj ne može opstati zaostala teorija o “jednom narodu, crkvi i jeziku”, kao teorija zla i krvomutnje, kojoj je plaćena previsoka cijena”, kaže ona.
Kada bi ta teorija bila preovlađujuća u našem društvu, Crne Gore, ističe, ne bi ni bilo.
“Stoga glas protesta zbog takve poruke Bošnjacima Crne Gore, od predstavnice crnogorskog naroda, koji je znao stati uz svoje komšije kada je trebalo; u vremenu kada Crnom Gorom vladaju svi drugi, osim Crnogoraca, učešće manjinskih naroda u novoj Vladi nam je mala garancija da će oni, svojim radom, bar usporiti ovaj strmoglavi pad države i njenih institucija te da će, upravo boljim pozicioniranjem u vlasti, pokušati prokrčiti put Crne Gore ka Evropskoj uniji”, zaključuje Knežević-Perišić.
16
