Njihovo saopštenje prenosimo integralno:
Poštovani građani i poštovane građanke svih vjera i uvjerenja,
Ministarstvo prosvjete, nauke, kulture i sporta 42. Vlade potpisalo je dozvole za rad privatnim vjerskim srednjima školama: Gimnaziji „Mitropolit hadži Sava Kosanović“ iz Nikšića (14.aprila) i Gimnaziji „Sveti Sava“ iz Podgorice (18. aprila). Nakon toga, 43.Vlada u tehničkom mandatu 2. 11. 2022. donosi odluku o dodjeli 900.000 eura Gimnaziji „Sveti Sava“ iz Podgorice.
Ključne osobe u ovim aktivnostima su, po mišljenju Patriotskog pokreta otpora „Lovćenske straže 1990“: bivši premijer prof. dr Zdravko Krivokapić, bivši ministar pravde, ljudskih i manjinskih prava dr Vladimir Leposavić, bivša ministarka prosvjete, nauke, kulture i sporta prof.d r Vesna Bratić, odlazeći premijer dr Dritan Abazović, odlazeći ministar prosvjete mr Miomir Vojinović, odlazeći ministar finansija mr Aleksandar Damjanović.
To je četvrta po redu aktivnost 42. i 43. vlade Crne Gore na: urušavanju državopravnog statusa Crne Gore kroz asimilaciju, diskriminaciju i stigmatizaciju Crnogorki i Crnogoraca pravoslavne vjeroispovijesti kad su u pitanju imovinska i vjerska pitanja.
Te aktivnosti sprovedene su nepoštujući Ustav i zakone Crne Gore, kao i u suprotnosti s pravoslavnim crkvenim pravom i učenjem Svete pravoslavne crkve.
Prethodne tri aktivnosti odnose se na:
1. donošenje Zakona o slobodi vjeroispovijesti ili uvjerenja i pravnom položaju vjerskih zajednica;
2. nasilno ustoličenje nedostojnog sveštenika Beogradske patrijaršije Pravoslavna crkva u Srbiji (u kolokvijalnom govoru Crkva Srbije) Joanikija Mićovića u Cetinjskom manastiru uz angažovanje jakih policijskih snaga zbo gprotesta u kojem je povrijeđeno oko 60 osoba;
3. potpisivanje Ugovora između Vlade Crne Gore i Beogradske patrijaršije Pravoslavna crkva u Srbiji (u kolokvijalnomgovoruCrkva Srbije).
Svi komentari, sugesije i mišljenja bili su fokusirani pozivanjem na građansko pravo, pri tome zanemarujući pravoslavno crkveno pravo, pravoslavne dogme,nezavisno da li se misli u političkom smislu (edikt, dekret, carska naredba– Lk 2,1; Dela 17,7) ili religioznom (apostolske odluke i pravila–DAp 15,28; 16,4).
U sva tri navedena slučaja 42.i 43.vlada Crne Gore podržale su Beogradsku patrijaršiju Pravoslavna crkva u Srbiji (u kolokvijalnom govoru Crkva Srbije) koja je nosilac militantne ideje svetosavlja u čijem je središtu srpstvo kao religija, što predstavlja klasičan primjer filetizma.
Napominjemo da je Pravoslavni sabor u Carigradu 10. septembra 1872. godine, sazvan na inicijativu vaseljenske patrijaršije,osudio filetizam (grč.file-rod, pleme-teološki termin kojim se označava nacionalizam unutar pravoslavne crkve) kao „jeres koja stavlja nacionalnu ideju iznad jedinstva vjere“.
Tvorac kovanice svetosavlje je srpski pravoslavni sveštenik i ljotićevac Dimitrije Najdanović (1897–1986). Suština te nacionalne ideologije, do danas duboko ukorijenjene u svijest Srbije, jeste sintagma: jedan narod, jedna religija u jednoj državi, etnički očišćenoj od svih onih koji nijesu Srbi.
Beogradska patrijaršija Pravoslavna crkva u Srbiji (u kolokvijalnom govoru Crkva Srbije), funkcioniše kao matično Transnacionalno vjersko preduzeće sastranim filijalam apredstavljenim u formi mitropolija i eparhija, koje su nerijetko prepoznate kao regrutni centri vjerskih paramilitatnih formacija.
4. Četvrta aktivnost odnosi se na pokušaj uvođenjaidelogije svetosavlja u obrazovni sistem Crne Gore:
- davanjem dozvole za rad privatnim vjerskim srednjima školama: Gimnaziji „Mitropolit hadži Sava Kosanović“ iz Nikšića i Gimnaziji „Sveti Sava“ iz Podgorice;
- donošenjem odluke o dodjeli 900.000€ za otvaranje Gimnazije „Sveti Sava“ izPodgorice.
Napomena: Svetosavlje je ideologija koja je od svojih početaka 1930-ih prožimala konzervativne političke i društvene sfere srpskog nacionalizma s duhovnom konotacijom, odnosno dominantnom i malignom ulogom Beogradske patrijaršije Pravoslavna crkva u Srbiji(u kolokvijalnom govoru Crkva Srbije).
Ona je nastala nad duhovnim konceptima Svetosavlja, koji su počeli prožimati srbijansko društvo krajem 19. vijeka nakon državne samostalnosti Srbije. Njeni najznačajniji ideolozi su pravoslavni episkopi Nikolaj Velimirović, Justin Popović i srbijanski profašistički političarDimitrije Ljotić.
Moderno viđenjesvetosavlja, kao neospornog izvorišta srpskog ekskluzivizma i velikodržavlja, najotvorenije je 1935. izrazio žički episkop i ljotićevski ideolog epiksop NikolajVelimirović u brošuri Nacionalizam Svetoga Save (ovaj je episkop kanonizovan od Beogradske patrijaršije Pravoslavna crkva u Srbiji (u kolokvijalnom govoru Crkva Srbije).
Ključna je episkopova teza, naime, bila da je „nacionalizam srpski…najstariji u Evropi“, odnosno da je „Adolf Hitler u osmišljavanju njemačkog nacional socijalizma preuzeo 700 godina stare ideje toga srpskog svetitelja,genija i heroja“…
Poštovani građani i poštovane građanke svih vjera i uvjerenja,
Na prethodno opisani način, pored svega našto ne smijemo otćutati, svi učesnici ovih nepočinstava organizovano su na štetu Države Crne Gore učinili više krivičnih djela protivustavnog uređenja i bezbjednosti Države, kao i službena lica koja su učinila krivično djelo zloupotreba službenog položaja na štetu Države i njenih građana. S tim u vezi očekujemo da će nadležni organi gonjenja po službenoj dužnosti preduzeti radnje iz svoje nadležnosti i privesti pravdi zločince protiv svoje Države.
„Postojaće Crna Gora dok je Lovćena nad nama,dok je mora kodBara i Kotora, dokjesunca i dok je Grahovca! Za pravo, čast i slobodu Crne Gore! Da je vječna Crna Gora!“
