Episkop budimljansko-nikšićki Metodije služio je u nedjelju na Krnovu kod Nikšića parastos stradalim pripadnicima tzv. Gvozdenog puka, formacije koju je osnovao zloglasni četnički komandant Pavle Đurišić.
Tokom parastosa, sveštenik Ostojić je nastavio sa istorijskim revizionizmom jer je ponovio optužbe iz Gornjeg Zaostra: da su stradale četnike koji su poginuli na bojnom polju ,,partizani većinom ubili bez oružja i bacili u vrtače i provalije 25. i 26. avgusta 1944. godine“.
Relevantni istorijski izvori i pisanje uglednog crnogorskog istoričara dr Radoja Pajovića precizno demantuju te neutemneljene tvrdnje koje su, očito ideološki motivisane: Na Krnovu je kvislinška četnička divizija doživjela težak vojnički porazu.
Metodja i druge sveštenike Crkve Srbije podaci očito mnogo ,,ne opterećuju”.
POMEN
Nakon opijela i pomena, tokom kojeg su pročitana imena 68 poginulih, čija se imena znaju od oko 350 ubijenih, episkop Metodije je istakao da je ,,Krnovo mjesto stradanja čistih duša“, prenosi portal Srpska 24.
"Pomen smo služili nevino postradaloj mladosti, njihovim čistim dušama, koje nas danas gledaju sa neba", naveo je Metodije.
On je dodao da je na ,,Krnovu ubijen cvijet mladosti Bjelopavlića, Zete, Lješnjana i Podgorice“.
"Ovo ne radimo radi mrtvih, nego zbog živih, jer samo tako možemo se pomiriti, jer svako ima pravo na grob, a izvršioci ubistava nevine mladosti na Krnovu avgusta 1944. godine oduzeli su im to pravo. Nikada se nećemo pomiriti, ako im to pravo ne vratimo", rekao je tom prilikom Metodije.
Okupljenim na pomenu na Krnovu pismom se obratio kontroverzni srpski akademik Matija Bećković - decenijama jedan od glorifikatora četničke ideologije i negator crnogorske nacije - koji je istakao da je ,,Krnovo krvava planina nevino stradale srpske mladosti iz Crne Gore“.
"Ta nevjerovatna borba na Krnovu trajala je svega jedan dan. Međutim, četnički poraz bio je težak i nepovratan kakav odavno nijesmo doživjeli. Na bojnom polju je ostalo više od 350 mrtvih i 180 ranjenih. Partizani su imali samo jednog poginulog", podsjetio je Bećković na poraz.
On je naveo da Gvozdeni puk ,,nije znao da se vodi borba i da borbe nije ni bilo”.
,,GVOZDENI PUK” - KOD LJOTIĆA
I Metodije, ali i Bećković su ,,zaboravili“ da kažu da su, prema relevantnim istorijskim podacima, pripadnici tzv. Gvozdenog puka Pavla Đurišića kojima je služen parastos, vojnički poraženi od strane legendarne partizanske Sedme crnogorske omladinske brigade narodnog heroja Nika Strugara, ali i da je ta formacija Pavla Đurišića bila sastavni dio njemačkih oružanih snaga Vermaht tokom operacije ,,Rivercal“.
Takozvani Gvozdeni puk je, prema podacima istoričara Radoja Pajovića, bio dio tzv. Crnogorskog dobrovoljačkog korpusa koji je bio u sastavu Srpskog dobrovoljačkog korpusa zloglasnog kvislinga Dimitrija Ljotića, prvog saradnika nacista u okupiranoj Srbiji.
Crnogorski dobrovoljački korpus je, po pisanju istoričara Radoja Pajovića, bio formacija sastavljena od crnogorskih i sandžačkih četnika. Nastao je juna i jula 1944. u saradnji crnogorske četničke komande Pavla Đurišića i Nedićeve vlade, koja je naoružavala, snabdijevala i finansirala ovu formaciju.
"Sastojao se od tri puka, koji su numerisani kao Šesti, Sedmi i Osmi, nadovezujući se tako na pet postojećih pukova SDK nacističke formacije Dimitrija Ljotića. Posredstvom Nedićeve vlade, stvaranje i opremanje CDK odobrili su i opremili njemačka komanda Jugoistoka i Ministarstvo spoljnih poslova Rajha preko izaslanika Nojbahera. Korpus je brojao oko 5.600 boraca", pisao je istoričar Pajović.
VOJNIČKI PORAZ OD PARTIZANA
Partizanska Sedma crnogorska omladinska brigada ,,Budo Tomović“ je tokom operacije ,,Ribecal“ učestvovala u upornoj odbrani od njemačko-četničkih napada na uzletište Brezna kod Nikšića sa kojeg su saveznici u bolnice u Italiji 22. avgusta 1944. u spektakularnoj akciji evakuisali 1.059 ranjenika NOVJ.
Nakon okončanja evakuacije, Sedma crnogorska brigada u protivnapadu je uništila četnički Gvozdeni puk, nanijevši mu, prema izvještaju brigade, gubitke od oko 350 mrtvih i oko 180 zarobljenih. Istorijski podaci govore i da je tada oko 130 četnika prešlo na stranu partizana.
"Nakon operacije ,,Ribecal“, formacija crnogorskih četnika se više puta mijenjala, ali je ostala taktički integrisana u njemačke snage, kako tokom borbi za njemački prodor prema Mostaru, bitke za Cetinje, tako i tokom proboja prema Kolašinu. Komandant Jugoistoka Vermahta je u svom pregledu snaga od 16. novembra 1944. ubrojao snage crnogorskih četnika u sopstvene snage", pisao je Pajović.
Pomenu na Krnovu su prisustvovali rodbina stradalih, kao i predsjednik Opštine Nikšić Marko Kovačević, takođe jedan od onih koji danas baštine kvislinšku ideologiju četnika Pavla Đurišića.
