Navodi da već duži vremenski period vjerujući pravoslani Crnogorci koji ne žele da svoj nacionalni identitet podrede i stave u službu Crkvi u Srbiji, lišeni su prava da svoja bogosluženja obavljaju u sakralnim objektima na teritoriji Crne Gori, koji su vjekovima pripadali crnogorskom narodu.
- Napominjemo da je samo od 1860. do 1910. godine država Crna Gora podignula 12 manastira, sagradila 163 a obnovila 112 crkve za potrebe Crnogorske pravoslavne crkve, koje su sada u posjedu Crkve Srbije. Na ovaj način, bez obzira što je Crnogorska pravoslavna crkva tradicionalna Crkva u Crnoj Gori, grubo se krše odredbe člana 14 stav 2 Ustava Crne Gore u kojem se jamči da su “vjerske zajednice ravnopravne i slobodne u vršenju vjerskih obreda i vjerskih poslova - navodi se u pismu mitropolita Mihaila.
Ističe da su djelovanjem aktuelne Vlade stanje vjerskih prava pravoslanih hrišćana - nacionalnih Crnogoraca dodatno su ugrožena jer se ne poštuje ustavni princip (član 14 stav 1) da su vjerske zajednice odvojene od države.
- Pretvaranjem Crkve Srbije u (para)državnu crkvu Crne Gore i uspostaljanjem njene supremacije nad ukupnim pravoslanim hrišćanima suprotno je i odredbama važećeg Zakona o slobodi vjeroispovjesti i uvjerenja i pravnom položaju vjerskih zajednica. Na ovaj način aktelna vlada i premijer, narušavajući princip sekularizma, krše odredbu iz čl. 9 Zakona koji ističe da u Crnoj Gori nijedna religija nema status državne religije - navodi se u pismu.
On naglašava da su poštovaoci i vjernici Crnogorske pravoslavne crkvediskriminisani u organima države uprave i drugim službama zbog svog vjerskog uvjerenja i pored činjenice da je Zakonom (član 14) zabranjen svaki vid posredne ili neposredne diskiriminacije po osnovu vjere ili uvjerenja.
- Tako, pravoslani Crnogorci, poštovaoci i vjernici Crnogorske pravoslavne Crkve te njeno sveštenstvo danas ne uživaju prava koja im garantuje član 46 Ustava kojim se jamči sloboda misli, savjesti i vjeroispovjesti. Na ovaj način Država ne postiče toleranciju, razumjevanje i poštovanje izmedju vjernika različitih vjerskih zajednica i pored činjenice da je na to obavezana Zakonom - navodi mitropolitt CPC u pismu ambasadorrima.
Poseban problem, kako ukazuje, predstavlja činjenica da se uz aktivno učešće Crkve Srbije nastoji promjeniti nacionalna struktura stanovništva Crne Gore, primarno u dijelu pravoslanih hrišćana.
- I pored činjenice da je članom 55 Ustava Crne Gore zabranjeno djelovanje organizacija čije je djelovanje usmjereno na kršenje zajamčenih sloboda i prava ili izazivanja nacionalne, rasne, vjerske i druge mržnje i netrpeljivosti, te da je u posljednjih tri decenije Crkva Srbije direktno ili posredno podržavala paravojne formacije, etničko čišćenje, homofobiju, nacionalnu isključivost, ista umjeto da bude sankcionisana danas je postupanjem aktelne Vlade, suprotno Ustavu dovedena u faktički status državne crkve i ako to i Ustav i Zakon izričito zabranjuju - navodi se u pismu.
Navodi da način upisa Crkve Srbije u evidenciju vjerskih zajednica predstavlja poseban problem jer je, kako tvrdi, izvršena uz grup falsifikat koji je izvršen uz direktnu asistenciju državnih organa, što čini biće krivičnog dijela, a izvršioce krivično odgovornim.
Na ovaj način, kako dodaje, zloupotrebom administracije negirane su neupitne činjenica sadržane u prilogu koji vam dostavljamo.
- Stoga cijenimo važnim da Vas, shodno Vašoj poziciji, na ovaj način upoznamo sa stepenom povrede prava vjernika i sveštenstva Crnogorske pravoslavne crkve, nacionalnoj asimiliciji i neosnovanom preuzimanju objekata i kulturnog blaga Crne Gore - navodi se pismu.
U zaključku pisma, mitropolit Mihailo navodi stav Crnogorske pravoslavne crkve povodom ustoličenja "srpskog Mitropolita u Crnoj Gori".
- Ustoličenjem Srpskog Mitropolita u Crnoj Gori, Srpska Crkva i njena Vlada u Srbiji, kao i njeni eksponenti u Crnoj Gore, žele da crnogorku Crkvu i Državu vrate u 1918. godinu - navodi Mihailo.
On je dodao informisao ambasadore o istorijatu CPC.
- Odlukom crnogorskog vladara Svetog Pravednog Ivana Crnojevića (04.01.1485.god.) sazdan je na Cetinju manastir posvećen rođenju Presvete Bogorodice, poznat, kako u narodu i nauci, tako i u međunarodnoj javnosti i njenoj literaturi pod imenom Cetinjski manastir. Ovaj istorijski čin je označio nastanak Autokefalne Crnogorske Pravoslavne Crkve, na osnovu univerzalnog načela, da slobodna država ima, sa svojim slobodnim narodom i slobodnu-autokefalnu Crkvu.
- Od tada slobodnom voljom slobodnog crnogorskog naroda do 1852. god. Crnogorska Pravoslavna Crkva upravlja crnogorskom državom. Od tada do 1918. god. Crnom Gorom upravlja sekularna vlast. Do nestanka Crnogorske Pravoslavne Crkve i Crnogorske države 1918. god.
- Cetinjski manastir i sve crkve i manastiri, koje su podigli naši ptreci su u vlasništvu države Crne Gore. Za svo ovo vrijeme Cetinjski manastir je centar Crnogorske Crkve i Države, ova Svetinja je vladičanska, vladarska i državna rezidencija, istovremeno je : duhovni, politički, vojni, pravni, kulturni, prosvjetni, jednom riječju centar sveukupnog Državnog i Narodnog života.
- Crnogorska Pravoslavna Crkva je do 1918. god. bila priznata od strane, Vaseljenske Patrijaršije, Ruske Patrijaršije, čak i od strane Srpske Pravoslavne Crkve i drugih pomjesnih pravoslavnih Crkava.
