Tim istraživača predlaže korištenje flote "svemirskih mjehurića" koji bi reflektovali sunčevu svjetlost od Zemlje. Koliko god ideja bila nevjerovatna, činjenica je da ne bi bilo potrebe za njom da su ljudi drastično smanjili korištenje fosilnih goriva u prošlosti.
Dok neki naučnici upozoravaju da je geoinžinjering opasno odvraćanje pažnje od pravog posla potrebnog za smanjenje emisija, drugi kažu da moramo procijeniti sve opcije, a među njima su i svemirski mjehurići MIT tima.
Riječ je o novoj formi solarnog geoinžinjeringa koja je dizajnirana da reflektuje sunčevu svjetlost od Zemlje kako bi se planeta ohladila i spriječili najgori efekti klimatskih promjena.
Pristup MIT tima bi bio drugačiji, umjesto ubrizgavanja čestica u Zemljinu atmosferu, u ovom slučaju bi se sunčeva toplota reflektovala iz svemira, a to bi značilo izbjegavanje korišćenja potencijalno štetnih čestica u našu atmosferu.
Naučnici proučavaju mogućnost pozicioniranja štita napravljenog od svemirskih mjehurića u Lagrangeovu tačku 1, koja je relativno stabilna orbitalna tačka u svemiru gdje se gravitaciono privlačenje Zemlje i Sunca izjednačava. U toj tački je pozicioniran i svemirski teleskop James Webb.
Najveća prepreka za ovu metodu je logistika. MIT tim vjeruje da bi štit morao veličinom da odgovara Brazilu, no naučnici vjeruju da bi se mjehurići mogli proizvoditi u svemiru čime bi se smanjili troškovi lansiranja. Trenutno se sprovode laboratorijski eksperimenti svemirskih mjehurića napravljenih od silicijuma.
Ono što je takođe važno jeste činjenica da je rješenje solarnog geoinžinjeringa potpuno reverzibilno, što znači da bi se štit mogao brzo ukloniti u slučaju negativnog uticaja na planetu.
Iako je potrebno još mnogo istraživanja, svemirski mjehurići su "na papiru" sigurniji oblik solarnog geoinžinjeringa. Ako najgori efekti klimatskih promjena postanu stvarnost, što će se vjerovatno dogoditi s obzirom na trenutnu situaciju, prijedlog MIT-a bi mogao biti ključan za spas čovječanstva.
