Zemlje s obaveznim pravilima vakcinisanja protiv tuberkuloze bilježe manji broj smrtnih slučajeva od koronavirusa nego zemlje koje takve politike nemaju, tvrdi se u novom istraživanju naučnika sa Njujorškog Instituta za tehnologiju.
Preliminarna studija objavljena na medRxiv, sajtu na kojem se objavljuju medicinska istraživanja koja su i dalje u toku, otkriva povezanost između zemalja koje sa obaveznom Be-Se-Že (Bacillus Calmette-Guerin BSG) vakcinom za građane i država koje pokazuju manji broj potvrđenih slučajeva i smrti od Covid-19. Iako je to samo korelacija, kliničari u najmanje šest država sprovode ispitivanja koja uključuju davanje zdravstvenim radnicima i starijim osobama BSG vakcine kako bi vidjeli može li zaista pružiti određeni nivo zaštite protiv novog koronavirusa.
Uz objavljeni tekst na sajtu medRxiv istaknuta je napomena da je riječ o novom medicinskom istraživanju koje tek treba da bude ispitano i ocijenjeno, te da stoga ga ne bi trebalo koristiti za vođenje kliničke prakse.
Gonzalo Otazu, docent na njujorškom Tehnološkom institutu i vodeći autor studije, počeo je raditi na analizi nakon što je uočio mali broj slučajeva u Japanu. Upravo neki od najranijih potvrđenih slučajeva koronavirusa izvan Kine, su iz Japana, zemlje koja nije uvela restriktivne vanredne mjere i obaveznu izolaciju, kao što su to učinile neke druge zemlje.
Otazu je rekao da je znao za studije koje pokazuju da BCG vakcina pruža zaštitu ne samo protiv bakterija tuberkuloze, već i od drugih vrsta zaraza. Tako je njegov tim sakupio podatke o tome koje su države imale univerzalnu politiku BCG vakcine i kada su je uspostavile. Zatim su uporedili broj potvrđenih slučajeva i smrti od Covid-19 u tim zemljama, kako bi utvrdili postoji li jaka korelacija između te dvije stvari.
Za upravljanje širenjem bolesti potrebno je provesti socijalno distanciranje, testiranje i izolovanje slučajeva
U studiji se napominje da su zemlje bez univerzalne politike BCG vakcinacije (Italija, Holandija, SAD) ozbiljnije pogođene u odnosu na zemlje sa univerzalnom i dugotrajnom politikom BCG. Zemlje koje imaju kasni početak sprovođena vakcinacije BSG-om (Iran, 1984.) imale su takođe visoku smrtnost, što može potkrijepiti ideju da BCG štiti vakcinisano starije stanovništvo. Prema tvrdnjama iz ovog istraživanje BCG vakcinacija je takođe smanjila broj prijavljenih slučajeva COVID-19 u nekim zemljama. Kombinacija smanjenog morbiditeta i smrtnosti čini BSG vakcinu potencijalnim novim sredstvom u borbi protiv COVID-19, jedna je od teza ovog istraživanja
BSG vakcina je u Jugoslaviji uvedena poslije drugog svjetskog rata, u istom period kada je uvedena i u brojnim zemljama istočne Evrope. Što se tiče zapadne Evrope, obavezna vakcinacija je uvođena sporadično. U Italiji nikada nije postojala obaveznu vakcinaciju, dok u Španiji, zemlji takođe žestoko pogođenoj ovim virusom, obavezna vakcinacija je trajala u periodu od 1965 do 1981 godine.
BSG vakcina je prvi put upotrijebljena 1921. godine, ali je u svijetu popularizovana tek nakon drugog svjetskog rata, nakon što je dodatno unaprijeđena.
Naravno, dalji tok istraživanja daće više odgovora. Naučnici iz četiri države će uskoro početi sa kliničkim testiranjem oko 1000 zdravstvenih radnika u holandskim bolnicama, pa će uticaj BSG vakcinacije biti detaljno ispitan.
