Automobilski koncern Folksvagen /Volkswagen/ (VW) zauzima vodeću poziciju na popisu preduzeća sa najbolje plaćenim menadžerima, koja je objavljena u studiji Njemačkog udruženja za zaštitu vlasništva hartija od vrijednosti i Tehničkog univerzitet iz Minhena.
Koncern VW je u prošloj poslovnoj godini članovima Upravnog odbora u prosjeku isplatio 8,4 miliona EUR, prenosi Tanjug. Pojedinačno, najviše je zaradio šef VW, Martin Vinterkorn /Winterkorn/, rekordnih 16,6 miliona EUR,javila je MINA-BUSINESS.
Na drugom mjestu kompanija koje su isplatile visoke zarade je Dojče /Deutsche/ banka sa 5,9 miliona EUR.
Njemačku mediji pišu da su prije deset godina menadžerske zarade bile znatno umjerenije, mada ni tada nijesu bile male. Tako je, na primjer, 2001. godine na prvom mjestu s prosjekom od 5,3 miliona EUR po članu Upravnog odbora bila Dojče banka, na drugom Dojče /Deutsche/ Telekom sa 2,2 miliona EUR, dok je VW sa 2,1 miliona zauzeo tek treću poziciju.
Iz Njemačkog udruženja za zaštitu vlasništva hartija od vrijednosti, koje štiti interese dioničara, upozorili su da treba uzeti u obzir da nijesu porasle samo plate, nego i zarade kompanija na čijem se čelu menadžeri nalaze. S obzirom da mnogi koncerni visinu zarade vežu za postignute poslovne rezultate, jasno je da su zbog toga porasla i menadžerska primanja.
Razlog za zadovoljstvo nemaju jedino akcionari, jer dok je plata menadžerima u prošloj godini u prosjeku porasla osam odsto, oni su morali da se zadovolje sa rastom dividende od oko 5,1 odsto.
U Njemačkom udruženju za zaštitu vlasništva hartija od vrijednosti smatraju da rasprave o menadžerskim zaradama ne smiju biti motivisane pukom zavišću, ali da ih nadzorni odbori, kao kontrolori, ipak moraju shvatiti ozbiljno.
Stručnjaci koji su učestvovali u izradi studije traže da se odredi gornja granica za zarade, koja bi bila prilagodena specifičnostima pojedine kompanije.
Uprkos rastu plata i bonusa, prihodi njemačkih vrhunskih menadžera i prošle godine su u međunarodnim poređenijima bili tek osrednji. Njihove plate su bile veće nego kod članova francuskih upravnih odbora, ali zato nijesu imale šanse u konkurenciji sa kolegama iz Švajcarske i Sjedinjenih Američkih Država.
