Najavljena investicija iza koje stoji Mohamed Alabar, a koju je promovisao i sam premijer Milojko Spajić, izazvala je i niz kontroverzi, a u prvom redu protivljenje svih odbornika u ulcinjskom parlamentu. Za njih je, zapravo, najveći problem to što nijesu konsultovani, što je projekat predstavljen naprečac, ali i to što ne žele da cjelokupna Velika plaža sa zaleđem bude iskorišćena za najavljeni 'megaprojekat'.
I dok smo o svemu tome izvještavali proteklih dana, ovog se puta vraćamo u nešto dalju prošlost, u doba kada je u SFR Jugoslaviji tek planirano na koji način treba 'iskoristiti' primorje. I premda iz tog razdoblja Ulcinj pamti nekoliko izuzetnih projekata, među kojima je nesumnjivo najprogresivniji i najzanimljiviji bilo pokretanje naturizma na Adi Bojani, fokusiraćemo se na planove koji su se odnosili na Veliku plažu.
Najprije, zbog onih mlađih, treba podsjetiti na to kako Velika plaža u to vrijeme baš i nije imala najpovoljniji 'geopolitički' položaj – bila je locirana nedaleko od jedne od najstrože čuvanih granica u Evropi, između Jugoslavije i tada izolovane Albanije, koju je vodio Enver Hodža.
No, to nije bila prepreka da jedan od bisera naše obale, dug gotovo 12 kilometara, bude tretiran planskim dokumentom koji u istoriji jugoslovenskog urbanizma ima posebno mjesto. Riječ je o regionalnom prostornom planu „Južni Jadran“, izrađenom 1969. godine.
Bio je to prvi planski dokument kojim je na krajnje temeljan način razrađen svaki segment buduće namjene i razvoja Dalmacije i crnogorskog primorja.
„Uskoro predstoji realizovanje grandioznog projekta pod nazivom „Južni Jadran“, u kojem učestvuju Ujedinjene nacije i naša zemlja“, navedeno je u knjigi „Crna Gora“, koju je upravo 1969. godine objavila zagrebačka izdavačka kuća „Binoza“.
Što se Velike plaže tiče, tada su postojale i precizne brojke.
„Uz veliku pješčanu plažu istočno od Ulcinja, čiji je turistički kapacitet neograničen, izgradiće se najspektakularniji hotelski kompleks. Velika plaža u Ulcinju imaće pet turističkih naselja sa kapacitetom od oko 60.000 ležaja“, glasio je tadašnji plan.
I tim je dokumentom bila planirana gradnja aerodroma u zaleđu Velike plaže.
Nije na Velikoj plaži nikad niklo pet naselja sa 60.000 ležaja, ali još od šezdesetih turizam je razvijan uz očuvanje prirodnih potencijala njenog zaleđa. Nicali su jedan za drugim kompleks Belvi, Lido, koji je imao i bungalove, Olimpik, a već navedeno nudističko naselje na Adi do početka rata 90-ih godina, uveliko je privlačilo turiste iz centralne i zapadne Evrope.
